Verplichting Nederlandse belasting in buitenland

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: het M-biljet

Wanneer je emigreert vanuit Nederland, verandert niet alleen je woonplaats, maar ook je fiscale status.
Je wordt namelijk in de loop van dat kalenderjaar deels als binnenlands belastingplichtige en deels als buitenlands belastingplichtige beschouwd.
Om dit correct aan te geven bij de Belastingdienst, moet je een speciaal aangifteformulier gebruiken: het M-biljet.
Dit formulier is verplicht voor iedereen die in een jaar emigreert of immigreert, en vormt een belangrijk onderdeel van de administratieve afronding van je vertrek.

1. Wat is het M-biljet?

Het M-biljet (Migratiebiljet) is het officiële belastingaangifteformulier voor mensen die in een bepaald belastingjaar:

• een deel van het jaar in Nederland woonden, en
• een deel van datzelfde jaar in het buitenland.

De letter M staat voor migratie.
Het formulier combineert elementen van zowel de Nederlandse aangifte inkomstenbelasting als de regels voor buitenlandse belastingplichtigen.

Het M-biljet zorgt ervoor dat de Belastingdienst nauwkeurig kan bepalen:

• over welke periode je in Nederland belastingplichtig was;
• welk inkomen en vermogen binnen die periode vallen;
• en hoe de belasting wordt berekend in verhouding tot je nieuwe woonland.

2. Wie moet het M-biljet invullen?

Je moet een M-biljet invullen als één van de volgende situaties op jou van toepassing is:

• Je hebt je in de loop van het kalenderjaar uitgeschreven uit de Basisregistratie Personen (BRP) omdat je naar het buitenland bent verhuisd.
• Je bent gedurende het jaar in Nederland komen wonen (immigratie).
• Je hebt gedeeltelijk inkomen of vermogen in Nederland tijdens het jaar van vertrek of aankomst.

De Belastingdienst krijgt automatisch bericht van je vertrek via de gemeente, maar dat ontslaat je niet van de plicht om het M-biljet in te vullen.

3. Waarom is het M-biljet verplicht?

De Nederlandse Belastingdienst hanteert het M-biljet omdat jouw belastingplicht verandert zodra je Nederland verlaat.
Tijdens het jaar van emigratie ben je:

• in de periode vóór vertrek: binnenlands belastingplichtige, en
• in de periode na vertrek: buitenlands belastingplichtige.

Dat betekent dat je over het eerste deel van het jaar belasting betaalt over je wereldwijde inkomen, en over het tweede deel alleen over inkomen uit Nederland (zoals huur, pensioen of spaarrente bij Nederlandse banken).

Het M-biljet verdeelt jouw inkomen en aftrekposten correct over die twee periodes.

4. Hoe krijg je het M-biljet?

Het M-biljet is niet standaard beschikbaar via het online aangifteprogramma van de Belastingdienst.
Er zijn drie manieren om het te verkrijgen:

1. Online via Mijn Belastingdienst (sinds 2022 in digitale versie beschikbaar voor de meeste gebruikers).
2. Op papier aanvragen bij de BelastingTelefoon Buitenland of via de Belastingdienst-website.
3. Via een fiscaal adviseur die gebruikmaakt van professionele aangiftesoftware.

De papieren versie bestaat uit tientallen pagina’s met aparte bijlagen voor inkomensbronnen, aftrekposten en buitenlandse inkomsten.
Wie digitaal kan inloggen met DigiD, krijgt meestal de online variant aangeboden.

5. Wat moet je opgeven in het M-biljet?

In het M-biljet geef je de volgende gegevens op:

A. Algemene gegevens

• Datum van vertrek (uitschrijving uit BRP).
• Nieuw woonland en contactadres.
• Burgerlijke staat en eventuele partnergegevens.

B. Inkomsten in Nederland vóór emigratie

• Loon, winst uit onderneming, uitkeringen of pensioen.
• Hypotheekrenteaftrek (indien eigen woning).
• Heffingskortingen en aftrekposten (zoals zorgkosten of giften).

C. Inkomsten ná emigratie

• Nederlands inkomen dat doorliep (pensioen, huurinkomsten, dividend).
• Vermogen in Nederland (spaargeld, beleggingen, tweede woning).

D. Buitenlandse gegevens

• Eventueel buitenlands inkomen of vermogen (alleen relevant bij verdragslanden).
• Toepassing van belastingverdragen om dubbele belasting te voorkomen.

Het formulier zorgt ervoor dat alleen het juiste deel van je inkomen in Nederland wordt belast.

6. Belastingheffing vóór en na emigratie

Het M-biljet splitst het belastingjaar in twee delen:

Periode	Fiscale status	Belasting over
1 januari t/m dag van vertrek	Binnenlands belastingplichtig	Wereldwijd inkomen
Dag na vertrek t/m 31 december	Buitenlands belastingplichtig	Alleen Nederlands inkomen

Voorbeeld:
Je verhuist op 1 juli 2025 naar Spanje.
Dan geef je aan:

• 1 januari t/m 30 juni: inkomsten uit werk, woning en vermogen wereldwijd;
• 1 juli t/m 31 december: alleen inkomsten uit Nederland (zoals pensioen of huur).

De Belastingdienst past vervolgens de juiste heffingskortingen en toeslagrechten toe op basis van de periode waarin je in Nederland woonde.

7. Dubbele belasting voorkomen

Als je na emigratie ook belasting betaalt in je nieuwe woonland, kan sprake zijn van dubbele belasting.
Nederland heeft met de meeste landen bilaterale belastingverdragen gesloten om dit te voorkomen.

Deze verdragen bepalen welk land mag heffen over:

• loon en pensioen;
• winst uit onderneming;
• onroerend goed;
• en vermogen (zoals spaargeld).

In het M-biljet kun je aangeven dat er belasting is betaald in het buitenland.
De Belastingdienst past dan een vrijstelling of verrekening toe volgens het juiste verdrag (meestal via de verrekeningsmethode of vrijstellingsmethode).

8. Termijn voor het indienen van het M-biljet

De aangifte moet meestal worden ingediend vóór 1 juli van het jaar na emigratie, net als een gewone aangifte inkomstenbelasting.

Voorbeeld:

• Je verhuist in 2025 → M-biljet indienen vóór 1 juli 2026.

Heb je langer de tijd nodig?
Dan kun je schriftelijk uitstel aanvragen bij de Belastingdienst (ook vanuit het buitenland).

Na ontvangst van het M-biljet volgt binnen enkele maanden een definitieve of voorlopige aanslag.

9. Aftrekposten en heffingskortingen

Tijdens het jaar van emigratie heb je alleen recht op Nederlandse aftrekposten en heffingskortingen over het binnenlandse deel van je inkomen.
Dit betekent:

• De hypotheekrenteaftrek geldt alleen zolang je woning in Nederland je hoofdverblijf is.
• Na vertrek vervalt de kwalificatie als “eigen woning” en kan de woning in box 3 vallen (vermogen).
• Je hebt meestal slechts gedeeltelijk recht op algemene heffingskorting en arbeidskorting.

De Belastingdienst berekent automatisch welk deel van deze kortingen van toepassing is.

10. Toeslagen en teruggaven

Na emigratie verlies je in de meeste gevallen het recht op:

• Zorgtoeslag;
• Huurtoeslag;
• Kindgebonden budget;
• Kinderopvangtoeslag.

Als deze nog zijn uitgekeerd ná je vertrek, moet je deze vaak (gedeeltelijk) terugbetalen.
Het M-biljet zorgt ervoor dat deze verrekeningen correct worden uitgevoerd.

11. Hulp bij invullen van het M-biljet

Omdat het M-biljet complex is, laten veel emigranten het invullen door:

• een belastingadviseur met internationale ervaring, of
• een expat fiscalist gespecialiseerd in grensoverschrijdende situaties.

Bij onjuiste of onvolledige aangifte kan de Belastingdienst naheffingen of correcties opleggen, vooral als buitenlands inkomen niet juist is vermeld.

12. Conclusie

Het M-biljet is een essentieel onderdeel van de belastingafhandeling bij emigratie.
Het zorgt ervoor dat jouw inkomsten en vermogen op de juiste manier worden belast over het jaar waarin je Nederland verlaat.
Door het M-biljet zorgvuldig en volledig in te vullen, voorkom je dubbele belasting, naheffingen en vertragingen in je belastingaanslag.

Samengevat:

• Het M-biljet is verplicht bij emigratie of immigratie.
• Je vult het in over het jaar waarin je bent vertrokken.
• Het verdeelt je inkomsten in een binnenlandse en buitenlandse periode.
• Dubbele belasting wordt voorkomen via belastingverdragen.
• Dien het in vóór 1 juli van het volgende jaar of vraag tijdig uitstel aan.

Een correcte M-aangifte vormt de officiële afsluiting van je fiscale band met Nederland.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over fiscale verplichtingen, belastingverdragen en administratieve afronding bij emigratie — zodat jouw vertrek zowel praktisch als fiscaal volledig in orde is.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: wereldinkomen opgeven

Bij emigratie verandert niet alleen je woonplaats, maar ook je belastingplicht.
Zolang je in Nederland woont, ben je verplicht om je wereldinkomen op te geven aan de Belastingdienst — dat wil zeggen: al het inkomen dat je wereldwijd verdient, ongeacht waar het vandaan komt.
Na emigratie verschuift die verplichting: je bent dan meestal alleen nog belastingplichtig over inkomen dat uit Nederland afkomstig is.
Het begrip wereldinkomen speelt hierbij een centrale rol, zowel bij de M-aangifte (M-biljet) als bij de beoordeling van eventuele toeslagen en verdragsrechten.

1. Wat is het wereldinkomen?

Het wereldinkomen is het totaal van al je belastbare inkomsten in een jaar, inclusief inkomsten die je in het buitenland hebt verdiend.
De Belastingdienst gebruikt dit begrip om te bepalen:

• over welke inkomsten je belasting betaalt;
• hoeveel je aan heffingskortingen of toeslagen krijgt;
• en of Nederland of het buitenland belasting mag heffen op specifieke inkomensbronnen.

Het wereldinkomen bestaat uit:

• Inkomen uit werk en woning (Box 1) – loon, winst uit onderneming, pensioen, uitkeringen en eigen woning;
• Inkomen uit aanmerkelijk belang (Box 2) – aandelenbelangen van 5% of meer;
• Inkomen uit sparen en beleggen (Box 3) – rente, dividenden, spaargeld en onroerend goed.

2. Wanneer moet je je wereldinkomen opgeven?

Je bent verplicht om je wereldinkomen aan te geven wanneer je in het belastingjaar:

• in Nederland woonde (binnenlands belastingplichtige);
• of een deel van het jaar in Nederland en een deel in het buitenland woonde (emigratiejaar).

In dat laatste geval geef je het wereldinkomen op voor de periode waarin je nog in Nederland woonde.
Na emigratie geef je alleen nog het Nederlandse deel van je inkomen op, tenzij Nederland volgens een belastingverdrag alsnog heffingsrecht heeft over bepaalde buitenlandse inkomsten.

3. Hoe geef je het wereldinkomen op?

Je wereldinkomen geef je op via één van de volgende aangiften:

1. Gewone aangifte inkomstenbelasting (P-biljet) – als je het hele jaar in Nederland woonde.
2. M-biljet (Migratiebiljet) – als je in de loop van het jaar bent geëmigreerd of geïmmigreerd.

In het M-biljet wordt het wereldinkomen opgesplitst:

• deel vóór emigratie: je wereldinkomen (alle inkomensbronnen, ook uit het buitenland);
• deel ná emigratie: alleen inkomen uit Nederland.

De Belastingdienst gebruikt die gegevens om te bepalen of en hoeveel belasting er in Nederland verschuldigd is.

4. Waarom vraagt de Belastingdienst om je wereldinkomen?

De Belastingdienst gebruikt het opgegeven wereldinkomen niet alleen voor de inkomstenbelasting, maar ook voor:

• de berekening van toeslagen (zoals zorgtoeslag, huurtoeslag of kindgebonden budget);
• het vaststellen van verdragsbijdragen (bijvoorbeeld voor gepensioneerden in het buitenland met een Nederlands pensioen);
• het voorkomen van dubbele belasting bij inkomsten uit meerdere landen.

Zelfs als je na emigratie geen belasting meer betaalt in Nederland, kan het zijn dat de Belastingdienst je wereldinkomen opvraagt om te bepalen of je recht hebt op bepaalde regelingen of vrijstellingen.

5. Wereldinkomen en de Belastingdienst Buitenland

Na je vertrek wordt jouw dossier beheerd door de afdeling Belastingdienst Buitenland in Heerlen.
Deze afdeling kan je vragen om jaarlijks je wereldinkomen door te geven, bijvoorbeeld via het formulier "Verklaring wereldinkomen".

Dit formulier is met name bedoeld voor:

• Nederlanders die in het buitenland wonen maar nog toeslagen ontvangen (zoals zorgtoeslag);
• gepensioneerden met een Nederlands pensioen;
• grensarbeiders en zelfstandigen met internationale inkomsten.

De verklaring zorgt ervoor dat de Belastingdienst een volledig beeld heeft van je inkomenssituatie, ook buiten Nederland.

6. Hoe werkt het wereldinkomen in de praktijk bij emigratie?

Tijdens het jaar van emigratie ziet de Belastingdienst je situatie als volgt:

Periode	Fiscale status	Wat geef je op als wereldinkomen
1 januari t/m dag van vertrek	Binnenlands belastingplichtig	Wereldwijd inkomen (Nederland + buitenland)
Dag na vertrek t/m 31 december	Buitenlands belastingplichtig	Alleen Nederlands inkomen

Voorbeeld:
Je werkt in Nederland tot 1 juli en verhuist daarna naar België, waar je vanaf augustus ook gaat werken.
Dan geef je in het M-biljet aan:

• januari – juni: je wereldinkomen (Nederlandse én Belgische inkomsten in die periode);
• juli – december: alleen Nederlandse inkomsten (bijv. spaarrente, huurinkomsten).

Het Belgische inkomen na 1 juli valt niet meer onder Nederlandse belasting, tenzij Nederland volgens het belastingverdrag alsnog mag heffen (bijvoorbeeld over onroerend goed).

7. Wat gebeurt er als je geen wereldinkomen opgeeft?

Wanneer je geen wereldinkomen opgeeft terwijl dat verplicht is, kan de Belastingdienst:

• toeslagen terugvorderen (bijvoorbeeld omdat je inkomen onvolledig is opgegeven);
• naheffingen opleggen;
• of administratieve boetes uitdelen bij herhaalde nalatigheid.

Daarnaast kan een onvolledige aangifte leiden tot dubbele belastingheffing, omdat Nederland dan geen rekening houdt met buitenlands inkomen of verdragsrechten.

8. Dubbele belasting voorkomen

Nederland heeft met ruim 90 landen belastingverdragen gesloten om dubbele belasting te voorkomen.
Als je in beide landen belasting betaalt over hetzelfde inkomen, mag Nederland:

• vrijstelling verlenen (vrijstellingsmethode); of
• buitenlandse belasting verrekenen (verrekeningsmethode).

Om dit correct toe te passen, moet je wel eerst je volledige wereldinkomen opgeven.
Zonder dit overzicht kan de Belastingdienst niet bepalen welke vrijstelling of verrekening van toepassing is.

9. Verklaring wereldinkomen voor toeslagen

Wie na emigratie nog een toeslag ontvangt, moet jaarlijks een Verklaring wereldinkomen indienen bij de Belastingdienst Buitenland.
Deze verklaring geeft aan hoeveel je wereldwijd hebt verdiend in het afgelopen jaar.

De Belastingdienst gebruikt dit bedrag om:

• te berekenen of je nog recht hebt op toeslagen;
• vast te stellen of teveel betaalde toeslagen moeten worden teruggevorderd.

Let op:
Als je deze verklaring niet op tijd indient, worden de toeslagen meestal op nul gezet of teruggevorderd.

10. Hoe geef je het wereldinkomen door?

Je kunt het wereldinkomen op twee manieren doorgeven:

1. Via de aangifte inkomstenbelasting of het M-biljet
   – Dit geldt voor het jaar van emigratie.
2. Via het formulier "Verklaring wereldinkomen"
   – Dit geldt voor jaren waarin je volledig in het buitenland woont, maar nog een Nederlandse toeslag of pensioen ontvangt.
   – In te vullen via: mijn.belastingdienst.nl of als papieren formulier (Belastingdienst Buitenland, Heerlen).

11. Veelgemaakte fouten bij wereldinkomen

• Buitenlandse inkomsten niet opnemen in het M-biljet.
• Dubbel opgegeven inkomsten (zowel in Nederland als in het buitenland).
• Geen bewijsstukken van buitenlands inkomen meesturen.
• Niet tijdig indienen van de Verklaring wereldinkomen, met verlies van toeslagen als gevolg.
• Verwarren van het wereldinkomen met het belastbare inkomen in Nederland — dat laatste kan na emigratie nul zijn, terwijl je wereldinkomen nog wel relevant blijft voor toeslagen.

12. Conclusie

Het opgeven van je wereldinkomen is een essentieel onderdeel van de fiscale afronding bij emigratie.
Zonder een correcte wereldinkomensopgave kan de Belastingdienst geen juiste belastingaanslag of toeslagberekening uitvoeren, en loop je risico op dubbele heffing of terugvorderingen.

Samengevat:

• Zolang je in Nederland woont, geef je wereldwijd inkomen op.
• Tijdens het emigratiejaar geef je wereldinkomen op tot de vertrekdatum.
• Na vertrek geldt dit alleen nog als de Belastingdienst dat expliciet vraagt (bij toeslagen of verdragsrechten).
• Vermeld altijd buitenlandse inkomsten en vraag waar nodig vrijstelling of verrekening aan.
• Gebruik het formulier Verklaring wereldinkomen als je volledig in het buitenland woont maar nog Nederlandse inkomsten of toeslagen hebt.

Een juiste wereldinkomensopgave voorkomt belastingproblemen en zorgt voor een correcte afwikkeling van je Nederlandse fiscale verplichtingen.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over fiscale emigratie, wereldinkomen, belastingverdragen en toeslagen — zodat je bij vertrek exact weet welke verplichtingen je behoudt en hoe je die correct afrondt.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: inkomsten uit Nederland blijven belast

Wanneer je Nederland verlaat en officieel emigreert, verandert je fiscale status van binnenlands belastingplichtige naar buitenlands belastingplichtige.
Dat betekent dat Nederland niet langer belasting heft over je wereldinkomen, maar nog wél over bepaalde inkomsten die hun oorsprong hebben in Nederland.
Dit principe is vastgelegd in de Wet op de inkomstenbelasting 2001, en wordt wereldwijd erkend via belastingverdragen tussen Nederland en andere landen.

Het is dus mogelijk dat je, ondanks emigratie, nog steeds een Nederlandse belastingaangifte moet doen voor inkomsten die vanuit Nederland blijven doorlopen.

1. Wat betekent buitenlandse belastingplicht?

Na je vertrek word je in fiscale zin een buitenlands belastingplichtige.
Dat houdt in dat je:

• niet meer in Nederland woont;
• maar nog wél bepaalde inkomsten uit Nederland ontvangt;
• en daarover belasting moet betalen aan de Nederlandse Belastingdienst.

Je valt dan onder de regels voor beperkte belastingplicht: Nederland mag alleen heffen over inkomsten die volgens de wet of een belastingverdrag aan Nederland zijn toe te rekenen.

2. Welke inkomsten blijven in Nederland belast?

Nederland behoudt belastingheffing over de volgende inkomstenbronnen:

A. Inkomsten uit onroerend goed (Box 1 of Box 3)

• Huurinkomsten uit een woning of bedrijfspand in Nederland.
• Winst uit verkoop van Nederlands onroerend goed.
• Een voormalige eigen woning die je aanhoudt na emigratie (valt meestal in Box 3).

B. Inkomsten uit werk of onderneming

• Loon uit een Nederlandse dienstbetrekking (mits het werk in Nederland wordt uitgevoerd).
• Resultaat uit een Nederlandse onderneming of zelfstandig beroep.
• Inkomsten uit freelance-opdrachten die in Nederland worden uitgevoerd.

C. Pensioenen en uitkeringen

• Nederlands pensioen of lijfrente-uitkering.
• Sociale zekerheidsuitkeringen zoals AOW, WW, WIA of WAO.
• Pensioenuitkeringen van Nederlandse werkgevers of fondsen.

D. Inkomsten uit aanmerkelijk belang (Box 2)

• Dividend of winstuitkering uit een Nederlandse BV waarin je minimaal 5% van de aandelen bezit.
• Verkoopwinst bij overdracht van aandelen in een Nederlandse vennootschap.

E. Inkomsten uit sparen en beleggen (Box 3)

• Spaargeld of beleggingen bij Nederlandse banken.
• Aandelen, obligaties of investeringen in Nederlandse ondernemingen.

Nederland heft hier meestal een forfaitaire belasting over (via het fictieve rendement), tenzij een belastingverdrag anders bepaalt.

3. Juridische grondslag

De Nederlandse belastingheffing over buitenlandse belastingplichtigen is geregeld in:

• Hoofdstuk 7 van de Wet inkomstenbelasting 2001;
• Het Besluit voorkoming dubbele belasting;
• en in bilaterale belastingverdragen tussen Nederland en het woonland.

Deze verdragen bepalen welk land het primaire recht heeft om belasting te heffen.
In de meeste gevallen geldt:

• Nederland mag heffen over inkomsten die uit Nederland afkomstig zijn;
• het woonland mag heffen over wereldinkomen, maar moet rekening houden met het verdrag (door vrijstelling of verrekening toe te passen).

4. Wanneer moet je in Nederland aangifte doen?

Je moet als buitenlands belastingplichtige een C-biljet invullen als je in een belastingjaar inkomsten uit Nederland hebt ontvangen.
De Belastingdienst stuurt dit formulier automatisch toe of stelt het digitaal beschikbaar via Mijn Belastingdienst Buitenland.

Je doet dus nog Nederlandse aangifte als je:

• loon, pensioen of huurinkomsten uit Nederland ontvangt;
• winst behaalt uit een Nederlandse onderneming;
• dividend krijgt uit een Nederlandse BV;
• of vermogen in Nederland bezit (zoals onroerend goed of spaargeld).

5. Dubbele belasting en verdragen

Om te voorkomen dat je dubbel belasting betaalt (in Nederland én in je woonland), heeft Nederland belastingverdragen met ruim 90 landen.
Deze verdragen bepalen:

• welk land belasting mag heffen over bepaalde inkomsten;
• en hoe het andere land een vrijstelling of verrekening toepast.

Voorbeeld:
Je woont in Spanje, maar ontvangt een pensioen uit Nederland.
Volgens het belastingverdrag mag Nederland in de meeste gevallen over dat pensioen heffen, en verleent Spanje een vrijstelling of verrekening.
Zo betaal je nooit dubbel over hetzelfde inkomen.

6. Pensioen en uitkeringen na emigratie

Pensioenen en sociale uitkeringen blijven vaak belastingplichtig in Nederland, afhankelijk van het woonland.
Voorbeelden:

• AOW: blijft in Nederland belast, tenzij het verdrag anders bepaalt.
• Bedrijfspensioen: vaak in Nederland belast, zeker bij grote bedragen of een niet-verdragsland.
• Lijfrente-uitkeringen: meestal in Nederland belast, omdat ze zijn opgebouwd met fiscaal voordeel.

Bij emigratie naar een verdragsland (zoals België, Duitsland, Spanje of Frankrijk) bepaalt het verdrag of Nederland mag blijven heffen.
Bij emigratie naar een niet-verdragsland (bijv. Dubai of Thailand) behoudt Nederland vrijwel altijd het volledige heffingsrecht.

7. Winst uit onderneming

Heb je vóór vertrek een eigen bedrijf in Nederland gehad?
Dan blijft winst die na je vertrek wordt gerealiseerd, belast in Nederland zolang de onderneming feitelijk in Nederland actief is of Nederlandse klanten bedient.
Je kunt pas volledig ontsnappen aan Nederlandse belastingheffing als:

• de onderneming wordt gestaakt, of
• de bedrijfsactiviteiten volledig naar het buitenland zijn verplaatst, inclusief administratie, klanten en eigendom van bedrijfsmiddelen.

De Belastingdienst kan bij vertrek een emigratieheffing opleggen over stille reserves of goodwill (art. 3.60 Wet IB 2001).

8. Onroerend goed in Nederland

Onroerend goed (zoals een woning, bedrijfspand of vakantiehuis) dat je na emigratie behoudt, blijft altijd in Nederland belast.
Dat geldt ongeacht waar je woont.
De inkomsten (huur of verkoopwinst) worden in Nederland belast in:

• Box 1 – als het pand wordt verhuurd als bron van inkomen (bij structurele exploitatie), of
• Box 3 – als het pand als belegging wordt aangehouden.

De Belastingdienst mag hierop blijven heffen, ook als het pand in waarde stijgt.

9. Dividend, rente en andere kapitaalinkomsten

Dividend uit Nederlandse vennootschappen blijft in Nederland belast, meestal via:

• Dividendbelasting (15%), die door de vennootschap wordt ingehouden;
• eventueel aanvullende inkomstenbelasting in Nederland, afhankelijk van het belastingverdrag.

Rente op een Nederlandse spaarrekening wordt in Nederland doorgaans niet extra belast, tenzij sprake is van een groot vermogen in Box 3.
Het woonland kan echter wel belasting heffen over de rente-inkomsten, afhankelijk van de lokale wetgeving.

10. Keuze voor gedeeltelijke binnenlandse belastingplicht

Sommige emigranten kunnen kiezen voor de zogeheten keuzeregeling gedeeltelijke binnenlandse belastingplicht.
Deze optie geldt als je:

• in een EU-, EER- of verdragsland woont,
• en ten minste 90% van je wereldinkomen in Nederland verdient.

Je wordt dan fiscaal behandeld als binnenlands belastingplichtige, waardoor je recht houdt op:

• heffingskortingen;
• aftrekposten (zoals hypotheekrente);
• en toeslagrechten.

De keuze moet jaarlijks worden aangegeven in de belastingaangifte.

11. Hoe voorkom je problemen bij Nederlandse inkomsten na emigratie?

1. Controleer belastingverdragen tussen Nederland en je woonland.
2. Meld je vertrek correct bij de gemeente (uitschrijving BRP).
3. Dien jaarlijks een C-biljet in als je Nederlandse inkomsten ontvangt.
4. Vraag vrijstelling of verrekening aan bij dubbele belasting.
5. Bewaar alle bewijsstukken van inkomsten en betaalde buitenlandse belasting.
6. Controleer pensioenen, lijfrentes en onroerend goed op hun fiscale status.

Een goede fiscale planning vóór vertrek kan veel problemen voorkomen, vooral bij pensioen, BV-aandelen of bedrijfsoverdracht.

12. Conclusie

Ook na emigratie kun je in Nederland belastingplichtig blijven over bepaalde inkomsten.
Nederland behoudt heffingsrecht over alles wat binnen haar grenzen wordt verdiend of belegd.
Door je situatie goed te inventariseren en de belastingverdragen toe te passen, kun je dubbele belasting voorkomen en voldoen aan alle wettelijke verplichtingen.

Samengevat:

• Na emigratie ben je buitenlands belastingplichtig.
• Inkomsten uit Nederland (zoals pensioen, huur, loon of dividend) blijven belast.
• Belastingverdragen bepalen welk land mag heffen.
• C-biljet is verplicht bij Nederlandse inkomsten.
• Vrijstellingen en verrekeningen voorkomen dubbele belasting.

Een juiste fiscale afhandeling zorgt dat je ook na vertrek volledig voldoet aan de Nederlandse wetgeving zonder onnodige dubbele heffingen.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook diepgaande informatie over fiscale emigratie, buitenlandse belastingplicht en belastingverdragen, zodat je met vertrouwen en zekerheid kunt verhuizen naar je nieuwe woonland.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: belastingverdragen voorkomen dubbele belasting

Wanneer je emigreert, kan het gebeuren dat zowel Nederland als je nieuwe woonland belasting wil heffen over (delen van) hetzelfde inkomen.
Zonder afspraken zou je dan dubbele belasting betalen — één keer in Nederland en één keer in het buitenland.
Om dit te voorkomen heeft Nederland met meer dan 90 landen bilaterale belastingverdragen gesloten.
Deze verdragen verdelen het recht om belasting te heffen tussen de betrokken landen en zorgen dat inkomsten niet dubbel belast worden.

1. Wat zijn belastingverdragen?

Een belastingverdrag is een internationale overeenkomst tussen twee landen waarin wordt vastgelegd:

• welk land belasting mag heffen over specifieke inkomenssoorten (zoals loon, pensioen, winst of onroerend goed);
• hoe dubbele belasting wordt voorkomen (via vrijstelling of verrekening);
• en hoe belastingdiensten informatie met elkaar uitwisselen.

Deze verdragen zijn gebaseerd op het OESO-modelverdrag, dat wereldwijd wordt gebruikt als richtlijn voor belastingafspraken.

Het doel is niet om te voorkomen dat je belasting betaalt, maar om te zorgen dat je slechts één keer belasting betaalt over hetzelfde inkomen.

2. Waarom zijn belastingverdragen nodig?

Zonder belastingverdrag zouden beide landen op basis van hun nationale wetgeving heffingsrecht kunnen claimen:

• Nederland, omdat het inkomen uit Nederland afkomstig is;
• het woonland, omdat jij daar fiscaal ingezetene bent.

Door een verdrag te sluiten, spreken beide landen af wie in welke situatie mag heffen.
Zo wordt voorkomen dat:

• loon, pensioen of winst dubbel wordt belast;
• of juist helemaal niet wordt belast (dubbele vrijstelling).

3. Hoe werken belastingverdragen in de praktijk?

De meeste belastingverdragen werken volgens hetzelfde principe:

1. Bepaal eerst waar je fiscaal inwoner bent (woonstaat).
2. Kijk daarna per inkomenssoort welk land mag heffen volgens het verdrag.
3. Het andere land verleent vervolgens vrijstelling of verrekening om dubbele belasting te voorkomen.

De Nederlandse Belastingdienst past dit toe via:

• de vrijstellingsmethode (exemptiemethode), of
• de verrekeningsmethode (creditmethode).

4. Vrijstellingsmethode (exemptiemethode)

Bij de vrijstellingsmethode verleent Nederland vrijstelling van belasting voor inkomens die al in het buitenland zijn belast, maar houdt het inkomen wel mee voor het vaststellen van het belastingtarief.

Voorbeeld:
Je woont in Frankrijk en ontvangt een salaris uit Nederland waarvoor Frankrijk het heffingsrecht heeft.
Nederland verleent vrijstelling voor dat inkomen, maar gebruikt het wel om te bepalen in welke tariefschijf je overige Nederlandse inkomsten vallen.
Zo blijft de belastingdruk eerlijk verdeeld.

5. Verrekeningsmethode (creditmethode)

Bij de verrekeningsmethode wordt buitenlandse belasting verrekend met de in Nederland verschuldigde belasting over hetzelfde inkomen.
Deze methode wordt meestal toegepast bij dividend, rente of royalty’s.

Voorbeeld:
Je ontvangt dividend uit een Nederlandse BV, waarop 15% dividendbelasting is ingehouden.
Als je woonland (bijv. Spanje) hier ook belasting over heft, mag je de reeds betaalde Nederlandse belasting verrekenen, zodat het totaal niet hoger uitvalt dan het hoogste tarief van één van beide landen.

6. Belangrijkste inkomenscategorieën in belastingverdragen

De meeste verdragen volgen een vaste indeling per inkomenssoort:

Inkomenssoort	Heffingsrecht volgens verdrag	Toelichting
Loon uit dienstbetrekking	Woonland, tenzij het werk in Nederland wordt verricht	Bij grensarbeid kan Nederland (gedeeltelijk) heffen
Pensioenen en lijfrentes	Afhankelijk van verdrag; vaak bronland (Nederland) bij hoge bedragen	Bij emigratie naar EU-land vaak gedeeld heffingsrecht
Onroerend goed (huur of verkoopwinst)	Nederland	Onroerend goed wordt altijd belast in het land waar het ligt
Winst uit onderneming	Land van vaste inrichting	Alleen belast in Nederland als bedrijf daar fysiek aanwezig is
Dividend, rente, royalty’s	Gedeeld heffingsrecht	Beide landen mogen heffen; bronland beperkt tot verdragstarief (vaak 0–15%)
Zelfstandig beroep / freelance	Woonland, tenzij activiteiten in Nederland plaatsvinden	Bij structurele werkzaamheden in Nederland mag Nederland deels heffen

7. Hoe weet je welk verdrag geldt?

Nederland heeft afzonderlijke verdragen met landen wereldwijd.
Een paar belangrijke voorbeelden:

Land	Verdrag sinds	Opmerkingen
België	2001	Grondig herzien in 2021, bijzondere regels voor grensarbeid en pensioenen
Duitsland	2012	Duidelijke toedeling van heffingsrecht bij grensarbeid
Spanje	1971 (met aanpassingen)	Verdrag wordt herzien; pensioenen vaak deels in Nederland belast
Frankrijk	1973 (herzien 2009)	Sterke bescherming tegen dubbele belasting
Verenigde Staten	1992	Specifieke regels voor pensioen- en investeringsinkomen
Zwitserland	2010	Dubbele belasting grotendeels uitgesloten via vrijstelling
Verenigde Arabische Emiraten	2010	Nederland behoudt heffing over pensioen, ondanks nulbelasting aldaar

Een actueel overzicht van alle verdragen is te vinden op rijksoverheid.nl.

8. Fiscale woonplaats bepalen

De vraag welk land jouw fiscale woonplaats is, bepaalt welk verdrag wordt toegepast.
Belastingdiensten kijken daarbij niet alleen naar je inschrijving, maar ook naar:

• waar je daadwerkelijk woont en werkt;
• waar je gezin verblijft;
• waar je vermogen zich bevindt;
• en waar je economische belangen liggen.

Als beide landen jou als inwoner beschouwen, bevat elk verdrag “tie-breaker”-regels om te bepalen wie het heffingsrecht krijgt.
Daarbij wordt gekeken naar waar je duurzame belangen liggen en waar je feitelijk woont.

9. Dubbele belasting bij pensioen en lijfrente

Een veelvoorkomend geschilpunt is het heffingsrecht over pensioenen en lijfrentes.
Nederland wil doorgaans belasting heffen over pensioen dat in Nederland is opgebouwd, terwijl het woonland vaak hetzelfde claimt.

De meeste verdragen lossen dit op door:

• een drempelbedrag in te voeren (bijvoorbeeld €25.000 per jaar);
• of te bepalen dat Nederland alleen mag heffen bij pensioenuitkeringen die in Nederland fiscaal aftrekbaar zijn opgebouwd.

Zo wordt voorkomen dat gepensioneerden in twee landen belasting betalen over hetzelfde inkomen.

10. Administratieve verplichtingen

Om dubbele belasting te voorkomen of verrekening aan te vragen, moet je meestal:

1. Een woonplaatsverklaring (residence certificate) aanvragen bij de belastingdienst van je nieuwe woonland.
2. Deze verklaring indienen bij de Nederlandse Belastingdienst of je werkgever/pensioenfonds.
3. In je aangifte aangeven welk deel van het inkomen al in het buitenland is belast.
4. Bewijsstukken bewaren van buitenlandse belastingbetalingen.

Zonder deze documenten kan Nederland weigeren vrijstelling of verrekening toe te passen.

11. Situaties zonder belastingverdrag

Als je emigreert naar een land waarmee Nederland géén belastingverdrag heeft (zoals sommige Afrikaanse of Caribische landen), geldt het Besluit voorkoming dubbele belasting 2001 (Bvdb).
Dat is een nationale regeling waarmee Nederland alsnog dubbele belasting probeert te voorkomen via verrekening of vrijstelling.
Het Bvdb biedt echter minder bescherming dan een officieel verdrag en wordt per geval beoordeeld.

12. Toepassing via de Belastingdienst Buitenland

De Belastingdienst Buitenland in Heerlen behandelt alle zaken met betrekking tot buitenlandse belastingplichtigen.
Zij passen de verdragen toe bij:

• aanslagen inkomstenbelasting;
• pensioenen en uitkeringen;
• dividend- en bronbelasting;
• en het verlenen van vrijstellingen of teruggaaf van ingehouden belasting.

Bij twijfel kun je via een “verdragsverklaring” vooraf zekerheid krijgen over de juiste toepassing.

13. Conclusie

Belastingverdragen zijn essentieel om dubbele belasting te voorkomen bij emigratie.
Ze bepalen welk land belasting mag heffen over jouw inkomen, vermogen en uitkeringen.
Door de verdragsregels correct toe te passen en de juiste bewijsstukken te overleggen, voorkom je dubbele heffing en blijft je fiscale positie transparant en rechtmatig.

Samengevat:

• Nederland heeft met ruim 90 landen belastingverdragen gesloten.
• Deze verdragen verdelen het heffingsrecht over inkomenscategorieën.
• Dubbele belasting wordt voorkomen via vrijstelling of verrekening.
• Pensioenen, onroerend goed en dividend hebben vaak specifieke regels.
• De Belastingdienst Buitenland past de verdragen toe en controleert bewijsstukken.

Een goed begrip van het belastingverdrag tussen Nederland en je nieuwe woonland is essentieel om correct en voordelig aan je fiscale verplichtingen te voldoen.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over belastingverdragen, buitenlandse belastingplicht en fiscale emigratie, zodat je zorgeloos en goed geïnformeerd kunt vertrekken.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: vermogensbelasting in Box 3

Bij een verhuizing naar het buitenland verandert niet alleen je woonplaats, maar ook je fiscale relatie met Nederland.
Zolang je in Nederland woont, betaal je belasting over je wereldwijde vermogen via Box 3 van de inkomstenbelasting.
Na emigratie word je echter buitenlands belastingplichtige en betaal je alleen nog belasting over dat deel van je vermogen dat zich in Nederland bevindt.
Dit heeft grote gevolgen voor spaargeld, beleggingen, onroerend goed en andere bezittingen die je in Nederland aanhoudt.

1. Wat valt onder Box 3?

Box 3 betreft het zogenoemde inkomen uit sparen en beleggen.
Hieronder vallen alle bezittingen die niet direct met werk of onderneming te maken hebben, zoals:

• Spaargeld bij banken;
• Beleggingen (aandelen, obligaties, fondsen);
• Onroerend goed (tweede woning, verhuurd pand);
• Cryptovaluta;
• Vorderingen en rechten op geld;
• Waarde van bepaalde verzekeringen.

Schulden mogen in mindering worden gebracht, mits ze niet zijn verbonden aan de eigen woning (die in Box 1 valt).

De Belastingdienst belast niet het daadwerkelijke rendement, maar een fictief rendement op basis van de totale waarde van het vermogen op 1 januari van het belastingjaar.

2. Vermogensbelasting vóór emigratie

Zolang je in Nederland woont, ben je binnenlands belastingplichtig.
Dat betekent dat je belasting betaalt over je wereldwijde vermogen, ongeacht waar dat vermogen zich bevindt.
Dus ook:

• buitenlandse bankrekeningen,
• vakantiewoningen in het buitenland,
• buitenlandse beleggingen,
  vallen onder de Nederlandse Box 3-heffing.

De Belastingdienst kan deze gegevens ontvangen via internationale uitwisselingsverdragen (CRS – Common Reporting Standard).

3. Vermogensbelasting na emigratie

Na emigratie verandert je status naar buitenlands belastingplichtige.
Je hoeft dan geen belasting meer te betalen over vermogen buiten Nederland, maar Nederland mag wél heffen over bepaalde Nederlandse bezittingen.

Volgens de Wet inkomstenbelasting 2001 (art. 7.5) ben je als buitenlands belastingplichtige belast over:

• onroerend goed in Nederland (woningen, bedrijfspanden, grond);
• rechten op Nederlands onroerend goed (zoals erfpacht of opstal);
• belangen in Nederlandse beleggingsfondsen of vennootschappen die hoofdzakelijk in Nederlands vastgoed beleggen.

Spaargeld, buitenlandse beleggingen en ander vermogen buiten Nederland vallen dus niet meer onder de Nederlandse Box 3-belasting zodra je bent geëmigreerd.

4. Onroerend goed in Nederland blijft belast

Een belangrijke uitzondering bij emigratie betreft onroerend goed in Nederland.
Of je nu in België, Spanje of Canada woont — als je een woning, vakantiehuis of beleggingspand in Nederland aanhoudt, blijft dit in Nederland belast in Box 3.

Voorbeeld:
Je verhuist in 2025 naar Portugal, maar houdt je appartement in Utrecht aan om te verhuren.
Dat appartement blijft in Nederland belast in Box 3.
De huurinkomsten zelf zijn niet direct belast, maar de waarde van het pand wel, verminderd met eventuele schulden (zoals hypotheekleningen).

De Belastingdienst bepaalt de waarde aan de hand van de WOZ-waarde op 1 januari van het belastingjaar.

5. Spaargeld en beleggingen

Na emigratie vallen je spaartegoeden, aandelen en buitenlandse beleggingen niet meer onder de Nederlandse belastingheffing, tenzij:

• de beleggingen in een Nederlandse BV of beleggingsinstelling zitten die vastgoed in Nederland bezit;
• of het vermogen deel uitmaakt van een onderneming die in Nederland actief blijft.

Je betaalt hier dus alleen belasting over in je woonland, volgens de lokale regels aldaar.
Wel moet je eventuele Nederlandse rekeningen of beleggingen blijven opgeven in dat woonland, omdat er vaak automatische gegevensuitwisseling plaatsvindt tussen belastingdiensten.

6. Verkoop van onroerend goed na emigratie

Als je je Nederlandse woning pas na emigratie verkoopt, blijft Nederland bevoegd om belasting te heffen over de waardeontwikkeling tot het moment van verkoop.
De woning valt vanaf je vertrek in Box 3, niet langer als “eigen woning” in Box 1.
Het verschil tussen de verkoopprijs en de waarde bij emigratie wordt in Nederland niet als winst belast, maar het bezit wordt wel jaarlijks meegenomen in je Box 3-heffing zolang je eigenaar bent.

Bij verkoop moet je de verkoop melden in je volgende aangifte als buitenlands belastingplichtige.

7. Dubbele belasting voorkomen

Omdat sommige landen ook belasting heffen over vermogen, kan sprake zijn van dubbele belasting.
Nederland voorkomt dit via:

• belastingverdragen (voor zover aanwezig); of
• het Besluit voorkoming dubbele belasting 2001 (Bvdb).

In de meeste gevallen geldt dat:

• Nederland mag heffen over vermogen dat zich fysiek in Nederland bevindt (zoals vastgoed);
• het woonland verleent een vrijstelling of verrekening om dubbele heffing te voorkomen.

Bij landen zonder verdrag (bijv. bepaalde Aziatische of Afrikaanse landen) bepaalt Nederland zelfstandig of er vermindering wordt verleend.

8. Aangifte doen na emigratie

Als buitenlands belastingplichtige moet je in bepaalde gevallen nog steeds aangifte inkomstenbelasting doen in Nederland.
Dit gebeurt via het C-biljet, waarin je je Nederlandse bezittingen en eventuele inkomsten vermeldt.

Je doet dit wanneer:

• je in Nederland onroerend goed bezit;
• je dividend of inkomsten uit een Nederlandse bron ontvangt;
• of de Belastingdienst je daartoe uitnodigt.

De aangifte wordt beoordeeld door de Belastingdienst Buitenland (Heerlen).

9. Vrijstellingen en heffingskortingen

Als buitenlands belastingplichtige heb je in principe geen recht meer op de volledige Nederlandse heffingskortingen of vrijstellingen.
Uitzondering:
Wanneer je in een EU-, EER- of verdragsland woont en minstens 90% van je wereldinkomen uit Nederland komt, kun je kiezen voor de regeling “kwalificerende buitenlandse belastingplicht”.
Dan behoud je (gedeeltelijk) recht op:

• algemene heffingskorting;
• heffingsvrije voet in Box 3;
• en bepaalde aftrekposten.

Deze keuze moet expliciet worden aangegeven in je aangifte.

10. Huidige hervorming van Box 3

De Nederlandse vermogensrendementsheffing is in transitie.
De oude forfaitaire berekening (vast percentage over fictief rendement) wordt vervangen door een heffing over werkelijk rendement.
De overgangsregeling (2023–2026) houdt rekening met de verhouding tussen spaargeld en beleggingen.

Voor buitenlandse belastingplichtigen blijft de regeling grotendeels gelijk: Nederland blijft belasting heffen over Nederlandse vermogensbestanddelen, op basis van de geldende Box 3-systematiek van dat jaar.

11. Stappenplan bij emigratie met vermogen

1. Maak een overzicht van al je bezittingen en schulden per 1 januari van het vertrekjaar.
2. Bepaal welke vermogensbestanddelen in Nederland blijven (zoals onroerend goed).
3. Controleer belastingverdrag met je nieuwe woonland over vermogensheffing.
4. Meld verhuur of verkoop van onroerend goed bij de Belastingdienst.
5. Dien C-biljet in als buitenlands belastingplichtige.
6. Vraag vrijstelling of verrekening aan bij dubbele belasting.
7. Bewaar bewijsstukken van WOZ-waarde, schulden en buitenlandse heffingen.

12. Conclusie

Na emigratie ben je niet langer belastingplichtig over je wereldwijde vermogen, maar Nederland behoudt heffingsrecht over Nederlandse bezittingen zoals vastgoed en investeringen in Nederlandse fondsen.
Door je vermogen goed te inventariseren en de verdragsregels toe te passen, voorkom je dubbele belasting en voldoe je aan alle wettelijke verplichtingen.

Samengevat:

• Tijdens je verblijf in Nederland betaal je belasting over je wereldwijde vermogen.
• Na emigratie alleen nog over Nederlands bezit (zoals onroerend goed).
• Spaargeld en beleggingen buiten Nederland zijn niet langer belast in Nederland.
• Belastingverdragen voorkomen dubbele heffing.
• De Belastingdienst Buitenland behandelt de aangifte en vrijstellingsverzoeken.

Een zorgvuldige fiscale planning vóór vertrek kan aanzienlijke besparingen opleveren en voorkomt administratieve complicaties achteraf.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over vermogensbelasting, buitenlandse belastingplicht en fiscale emigratie, zodat je met zekerheid en inzicht jouw financiële situatie correct afhandelt bij vertrek naar het buitenland.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: de eigen woning in Nederland

Wanneer je naar het buitenland verhuist, heeft dat directe gevolgen voor de fiscale behandeling van je eigen woning in Nederland.
Zolang je in Nederland woont, valt je woning onder Box 1 van de inkomstenbelasting: de eigenwoningregeling.
Na emigratie verandert dat — de woning wordt dan in de meeste gevallen aangemerkt als bezit in Box 3, oftewel vermogen waarover je jaarlijks belasting betaalt.

Hoe deze overgang precies verloopt, hangt af van de situatie: of je de woning verkoopt, verhuurt of (tijdelijk) leeg laat staan.

1. De eigen woning vóór emigratie

Zolang je in Nederland woont, geldt je woning als “eigen woning” volgens de Wet inkomstenbelasting 2001 (art. 3.111).
Dat betekent:

• De woning is je hoofdverblijf.
• Je mag hypotheekrente aftrekken van je belastbaar inkomen.
• Je betaalt inkomstenbelasting over het eigenwoningforfait (een klein percentage van de WOZ-waarde).

Zodra je Nederland verlaat, vervalt deze regeling, omdat je woning niet langer je hoofdverblijf is.

2. Veranderingen na emigratie

Vanaf het moment dat je officieel bent uitgeschreven uit de Basisregistratie Personen (BRP) en je woning niet meer je hoofdverblijf is, verhuist de woning van Box 1 naar Box 3.
In Box 3 wordt de woning gezien als een beleggingsobject, niet als eigen woning.

Belangrijke gevolgen:

• Je hebt geen recht meer op hypotheekrenteaftrek.
• De waarde van de woning (WOZ-waarde) telt mee als vermogen in Box 3.
• De eventuele hypotheekschuld mag in Box 3 als schuld worden afgetrokken, mits aan voorwaarden voldaan wordt.

3. Tijdelijke leegstand of te koop staande woning

Als je de woning nog niet direct verkoopt, maar tijdelijk leeg laat staan of te koop zet, kun je soms nog tijdelijk gebruikmaken van de eigenwoningregeling.

Volgens de zogeheten “uitzendregeling” (art. 3.111 lid 6 Wet IB 2001) mag de woning nog maximaal drie jaar na vertrek als eigen woning worden aangemerkt, mits:

• de woning te koop staat;
• je geen andere woning in Nederland als hoofdverblijf hebt;
• en de woning niet wordt verhuurd.

In dat geval:

• behoud je tijdelijk hypotheekrenteaftrek;
• blijft de woning in Box 1;
• hoef je nog geen vermogensbelasting over de waarde te betalen.

Na drie jaar (of zodra verhuur begint) vervalt deze uitzondering automatisch.

4. Verhuur van de woning

Wanneer je besluit de woning te verhuren na je vertrek, wordt de woning per direct belast in Box 3.
De huurinkomsten zelf zijn niet belast, maar de waarde van de woning wél.

De waardering vindt plaats op basis van:

• de WOZ-waarde van de woning,
• verminderd met een leegwaarderatio (korting op de waarde omdat de woning verhuurd is).

Voorbeeld:
Je verhuurt je woning in Nederland voor onbepaalde tijd terwijl je in Spanje woont.
De WOZ-waarde is €350.000.
Door de leegwaarderatio geldt bijvoorbeeld een waardering van 80% (€280.000).
Over dat bedrag betaal je vermogensbelasting in Box 3, verminderd met de hypotheekschuld.

5. Verkoop van de woning na emigratie

Als je je woning pas na emigratie verkoopt, geldt het volgende:

• De woning verhuist op de dag van vertrek naar Box 3.
• Tot de verkoop blijft de woning belast in Box 3.
• Eventuele verkoopwinst (het verschil tussen verkoopprijs en schuld) is niet belast in Nederland.

De opbrengst uit de verkoop wordt echter onderdeel van je vermogen, dat in je woonland mogelijk wel meetelt voor vermogensbelasting of vermogensheffing.

Let op: de eigenwoningreserve (de overwaarde na verkoop) blijft bestaan voor het Nederlandse recht.
Als je later terugkeert naar Nederland en een nieuwe woning koopt, kan deze overwaarde invloed hebben op de toekomstige hypotheekrenteaftrek.

6. Hypotheek en renteaftrek

De hypotheekrenteaftrek is alleen toegestaan zolang de woning in Nederland je hoofdverblijf is (Box 1).
Vanaf de datum van emigratie:

• vervalt het recht op renteaftrek;
• verhuist de hypotheekschuld naar Box 3;
• mag je de schuld in Box 3 aftrekken voor zover deze de wettelijke drempel overschrijdt.

Er bestaat geen overgangsregeling die hypotheekrenteaftrek na emigratie toestaat, tenzij de uitzendregeling (zie §3) van toepassing is.

7. Belastingverdragen en onroerend goed

Internationale belastingverdragen bepalen meestal dat onroerend goed wordt belast in het land waar het zich bevindt.
Dat betekent:

• Nederland mag belasting heffen over jouw woning in Nederland, ook als je in het buitenland woont.
• Het woonland moet een vrijstelling of verrekening toepassen om dubbele belasting te voorkomen.

Voorbeeld:
Je woont in Frankrijk maar hebt nog een woning in Nederland.
Nederland belast het pand in Box 3, en Frankrijk verleent (volgens het belastingverdrag) vrijstelling of verrekening.

Zo betaal je nooit dubbel over hetzelfde bezit.

8. Tijdelijke verhuur bij uitzending of expatregeling

Als je tijdelijk in het buitenland werkt (bijv. voor een Nederlandse werkgever), kun je soms gebruikmaken van de tijdelijke uitzendingregeling.
Hierbij blijft je woning in Nederland onder voorwaarden een eigen woning, mits:

• je de woning niet verhuurt;
• je binnen drie jaar terugkeert naar Nederland;
• en de woning beschikbaar blijft voor eigen gebruik.

Dit geldt vaak voor diplomaten, defensiemedewerkers of expats die tijdelijk in het buitenland verblijven.

9. Aangifte doen bij een woning in Nederland

Als je in Nederland onroerend goed bezit, moet je jaarlijks aangifte inkomstenbelasting doen als buitenlands belastingplichtige (via het C-biljet).
Daarin vermeld je:

• de WOZ-waarde van de woning;
• de eventuele hypotheekschuld;
• en de verhouding (bij gedeeltelijke verhuur of gedeeld eigendom).

De Belastingdienst Buitenland (Heerlen) behandelt deze aangiften.

10. Verzekeringen, heffingen en eigendomskosten

Bij emigratie blijft de woning in Nederland gewoon onderworpen aan:

• gemeentelijke belastingen (OZB, afvalstoffenheffing, rioolheffing);
• waterschapslasten;
• verplichte opstalverzekering.

Deze kosten blijven doorlopen zolang je eigenaar bent.
Bij verhuur ben je verplicht de woning goed te verzekeren en aan te tonen dat je voldoet aan Nederlandse veiligheids- en verhuurregels.

11. Overwegingen bij verkoop of behoud

Veel emigranten twijfelen of ze hun woning moeten verkopen of aanhouden.
De keuze hangt af van:

• fiscale behandeling in het woonland;
• rendement op verhuur versus kosten;
• persoonlijke plannen (eventuele terugkeer naar Nederland).

Algemene richtlijn:

• Bij tijdelijk verblijf in het buitenland → woning aanhouden (mogelijk met uitzendregeling).
• Bij langdurige emigratie → woning verkopen of fiscaal correct verhuren.

Een foutieve classificatie (bijv. verhuur zonder melding) kan leiden tot correcties of naheffingen van de Belastingdienst.

12. Conclusie

Bij emigratie verandert de fiscale status van je woning ingrijpend.
Waar de woning tijdens je verblijf in Nederland onder de eigenwoningregeling (Box 1) viel, wordt deze na vertrek doorgaans een beleggingsobject in Box 3.
De hypotheekrenteaftrek vervalt, maar Nederland behoudt het heffingsrecht over de waarde van het pand.
Belastingverdragen voorkomen dat je hierover dubbel belasting betaalt.

Samengevat:

• De woning verhuist van Box 1 naar Box 3 bij emigratie.
• Hypotheekrenteaftrek vervalt vanaf de vertrekdatum.
• Tijdelijke te koop staande woning kan drie jaar in Box 1 blijven.
• Verhuur leidt direct tot Box 3-heffing.
• Onroerend goed in Nederland blijft in Nederland belast.
• Verkoopwinst is onbelast, maar overwaarde telt later mee als eigenwoningreserve.

Een goede voorbereiding en heldere communicatie met de Belastingdienst Buitenland zorgen ervoor dat je woning fiscaal juist wordt behandeld na vertrek.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over de fiscale behandeling van de eigen woning, hypotheekrenteaftrek en vermogensbelasting bij emigratie — zodat je met zekerheid en inzicht je woning en financiën optimaal kunt regelen.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: ondernemers en zelfstandigen

Wanneer je als ondernemer of zelfstandige naar het buitenland verhuist, heeft dat aanzienlijke fiscale en juridische gevolgen.
Je verplaatst immers niet alleen je woonplaats, maar mogelijk ook de plaats van leiding en winstvorming van je onderneming.
De Nederlandse Belastingdienst beschouwt dit als een belangrijke gebeurtenis met fiscale gevolgen, zoals het beëindigen van de binnenlandse belastingplicht, het ontstaan van buitenlandse belastingplicht en mogelijk de heffing van emigratiebelasting over opgebouwde stille reserves.

Of je onderneming (deels) in Nederland belastingplichtig blijft, hangt af van de rechtsvorm, de feitelijke bedrijfsactiviteiten en de locatie van klanten, activa en management.

1. Ondernemen vóór en na emigratie

Zolang je in Nederland woont en werkt, ben je binnenlands belastingplichtige.
Dat betekent dat je belasting betaalt over al je winst uit onderneming, ongeacht waar ter wereld je deze winst behaalt.
Na emigratie verandert dat:

• Je bent dan buitenlands belastingplichtige in Nederland.
• Nederland mag alleen nog heffen over winst die toerekenbaar is aan een vaste inrichting of vaste vertegenwoordiger in Nederland.

De woonplaats van de ondernemer is dus niet langer bepalend — het gaat erom waar de onderneming feitelijk actief is.

2. Eenmanszaak of VOF bij emigratie

Bij een eenmanszaak, maatschap of vennootschap onder firma (VOF) is de onderneming fiscaal niet zelfstandig:
de winst wordt direct toegerekend aan de eigenaar of vennoten.

Bij emigratie gelden de volgende scenario’s:

A. Je verhuist én beëindigt je onderneming in Nederland

• De onderneming wordt fiscaal als beëindigd beschouwd.
• Alle activa en passiva worden tegen marktwaarde afgerekend.
• Over de opgebouwde winst, stille reserves en goodwill moet je inkomstenbelasting betalen (zogeheten stakingswinst).

B. Je verhuist, maar de onderneming blijft actief in Nederland

• De onderneming wordt beschouwd als een vaste inrichting in Nederland.
• Nederland blijft belasting heffen over de winst uit deze activiteiten.
• Je bent buitenlands belastingplichtige voor deze inkomsten (C-biljet).

C. Je verhuist en zet de onderneming voort in het buitenland

• Nederland mag alleen belasting heffen over de stille reserves tot het moment van vertrek.
• Dit gebeurt via de emigratieheffing (art. 3.60 Wet IB 2001).
• Voor het resterende deel is het nieuwe woonland bevoegd.

3. Emigratieheffing (stakingswinst)

De emigratieheffing is een belasting op de stille reserves, fiscale oudedagsreserve (FOR) en goodwill die in je onderneming aanwezig zijn bij vertrek.
De Belastingdienst beschouwt emigratie als een staking van de Nederlandse onderneming.

Je moet dan afrekenen alsof je alles verkoopt op het moment van vertrek.
Om liquiditeitsproblemen te voorkomen, kun je uitstel van betaling aanvragen.
Voorwaarden:

• De onderneming wordt daadwerkelijk voortgezet buiten Nederland.
• Er is zekerheid gesteld (bijv. bankgarantie).
• Je woont binnen de EU/EER (anders vervalt uitstel na 10 jaar).

Het uitstel kan worden ingetrokken bij verkoop, overdracht of beëindiging van de onderneming in het buitenland.

4. De BV bij emigratie

Bij een besloten vennootschap (BV) ligt de situatie anders.
De BV is een zelfstandig belastingplichtig lichaam.
De vraag is dan niet waar jij woont, maar waar de feitelijke leiding van de BV plaatsvindt.

Scenario’s:

A. Jij verhuist, de BV blijft in Nederland geleid worden

• De BV blijft volledig belastingplichtig in Nederland (vennootschapsbelasting).
• Jij als aandeelhouder wordt buitenlands belastingplichtig voor eventuele dividenduitkeringen of aanmerkelijkbelangwinst (Box 2).

B. Jij verhuist en neemt de feitelijke leiding van de BV mee

• De BV wordt geacht te zijn geëmigreerd.
• Nederland heft dan emigratiebelasting (exit tax) over de stille reserves en fiscale claims van de BV.
• De BV blijft mogelijk beperkt belastingplichtig in Nederland voor activiteiten of onroerend goed.

De feitelijke leiding ligt waar het beleid wordt bepaald — niet per se waar de statutaire zetel is ingeschreven.

5. Vaste inrichting in Nederland

Een vaste inrichting is een vaste plaats van bedrijfsuitoefening in Nederland, bijvoorbeeld:

• een kantoor, werkplaats of fabriek;
• een winkel of magazijn;
• personeel dat structureel in Nederland werkt;
• of een vaste vertegenwoordiger die namens jou overeenkomsten sluit.

Wanneer zo’n vaste inrichting blijft bestaan, mag Nederland blijven heffen over de winst die daaraan is toe te rekenen.
Je moet dan in Nederland aangifte inkomstenbelasting (of vennootschapsbelasting) blijven doen.

6. Belastingverdragen voor ondernemers

Nederland heeft met ruim 90 landen belastingverdragen die bepalen:

• in welk land ondernemingswinsten mogen worden belast;
• hoe dubbele belasting wordt voorkomen;
• en hoe fiscale toerekening tussen vaste inrichtingen plaatsvindt.

Volgens het OESO-modelverdrag mag alleen het land waarin de onderneming een vaste inrichting heeft, belasting heffen over de winst die daaruit voortvloeit.
Als je dus een werkplaats of klantenkring in Nederland behoudt, blijft een deel van je winst in Nederland belast.

7. Fiscale oudedagsreserve (FOR)

Ondernemers die jaarlijks een deel van hun winst hebben gereserveerd voor pensioen (de Fiscale Oudedagsreserve), moeten bij emigratie deze reserve afrekenen.
De Belastingdienst ziet emigratie namelijk als staking van de onderneming.
De FOR wordt dan toegevoegd aan de winst van het laatste Nederlandse jaar.

Je kunt deze claim onder voorwaarden doorschuiven als je het pensioenvermogen overdraagt aan een buitenlandse lijfrente of pensioenvoorziening, mits dit binnen de EU/EER gebeurt.

8. BTW- en administratieve gevolgen

Bij emigratie moet je:

• je uitschrijven bij de Kamer van Koophandel (of je vestiging aanpassen);
• je BTW-nummer laten beëindigen of omzetten naar een buitenlandse registratie;
• en je administratie over de afgelopen 7 jaar bewaren in Nederland (op papier of digitaal).

Bij intracommunautaire handel (binnen de EU) gelden aparte BTW-regels, zoals verleggingsregeling en ICL-aangiften.
Voor zzp’ers die hun diensten online blijven leveren aan Nederlandse klanten kan dit leiden tot dubbele BTW-registratie.

9. Sociale zekerheid en AOW-opbouw

Emigratie heeft ook gevolgen voor de sociale zekerheid.
Als je in het buitenland werkt, val je meestal onder het sociale zekerheidsstelsel van het werkland.
Dat betekent:

• Je bouwt geen AOW meer op in Nederland.
• Je betaalt sociale premies in je nieuwe woonland.
• In sommige gevallen kun je vrijwillig verzekerd blijven bij de SVB om AOW-opbouw voort te zetten (tot maximaal 10 jaar na vertrek).

10. Administratieve en praktische tips

1. Meld je vertrek bij de gemeente en Belastingdienst.
2. Bepaal of je onderneming in Nederland blijft of verhuist.
3. Maak een fiscale eindbalans per emigratiedatum.
4. Vraag uitstel van betaling aan voor eventuele emigratieheffing.
5. Controleer belastingverdrag met je nieuwe woonland.
6. Pas je BTW-registratie aan en houd administratie 7 jaar bij.
7. Overweeg pensioenvoorziening (FOR, lijfrente, of buitenlandse regeling).
8. Schakel een internationaal fiscalist in voor optimale verdeling van inkomsten en kosten.

11. Ondernemers in de BV: aandachtspunten

Voor ondernemers met een eigen BV gelden extra aandachtspunten:

• Dividenduitkeringen blijven in Nederland belast met 15% dividendbelasting.
• Loon uit eigen BV (DGA-salaris) wordt in principe belast in het land waar je werkt.
• Verplaatsing van de feitelijke leiding kan leiden tot dubbele heffing, tenzij het belastingverdrag duidelijkheid biedt.

Het is vaak fiscaal voordeliger om de BV in Nederland te laten voortbestaan en alleen als aandeelhouder te emigreren, in plaats van de hele vennootschap te verplaatsen.

12. Conclusie

Voor ondernemers en zelfstandigen is emigratie een ingrijpend fiscaal moment.
De Belastingdienst beschouwt vertrek als een fiscale staking of verplaatsing van winstvorming, wat kan leiden tot emigratieheffing of aanhoudende Nederlandse belastingplicht.
Een zorgvuldige voorbereiding voorkomt dubbele belasting en juridische complicaties.

Samengevat:

• Eenmanszaken en VOF’s rekenen bij emigratie af over stille reserves (stakingswinst).
• BV’s blijven in Nederland belastingplichtig zolang de feitelijke leiding daar ligt.
• Nederland mag heffen over winst die aan een vaste inrichting in Nederland toekomt.
• Belastingverdragen voorkomen dubbele belasting.
• Uitstel van betaling is mogelijk bij emigratieheffing binnen de EU/EER.
• Sociale zekerheid en pensioenopbouw moeten opnieuw worden geregeld.

Een goed afgestemde fiscale planning, idealiter onder begeleiding van een internationaal belastingadviseur, is essentieel voor een soepele overgang.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over emigratie voor ondernemers, fiscale gevolgen, emigratieheffing en internationale bedrijfsvoering, zodat je als ondernemer met zekerheid en kennis de juiste stappen kunt zetten.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: toeslagen en rechten

Bij een verhuizing naar het buitenland veranderen niet alleen je fiscale verplichtingen, maar ook je rechten op Nederlandse toeslagen en tegemoetkomingen.
Toeslagen – zoals de zorgtoeslag, huurtoeslag, kinderopvangtoeslag en het kindgebonden budget – zijn bedoeld voor mensen die in Nederland wonen en verzekerd zijn volgens Nederlandse wetgeving.
Wanneer je emigreert, vervalt dat recht meestal geheel of gedeeltelijk.
In sommige gevallen kun je echter (gedeeltelijk) recht behouden, afhankelijk van het land waar je gaat wonen en of er een sociale zekerheidsverdrag met Nederland bestaat.

1. Wat zijn toeslagen?

Toeslagen zijn financiële bijdragen van de Nederlandse overheid bedoeld om burgers te ondersteunen bij de kosten van zorg, wonen en kinderen.
De Belastingdienst/Toeslagen beoordeelt jaarlijks per persoon of huishouden recht bestaat op:

• Zorgtoeslag – tegemoetkoming in de zorgpremie;
• Huurtoeslag – bijdrage in de huurkosten;
• Kindgebonden budget – aanvulling voor gezinnen met kinderen;
• Kinderopvangtoeslag – bijdrage in de kosten van kinderopvang.

Bij emigratie wordt bekeken of je nog verzekerd bent in Nederland, en of je inkomen en gezinssituatie nog aan de voorwaarden voldoen.

2. Algemeen uitgangspunt bij emigratie

Het algemene uitgangspunt is:

Toeslagen zijn alleen bedoeld voor personen die in Nederland wonen en verzekerd zijn volgens de Nederlandse sociale zekerheidswetgeving.

Verhuis je naar het buitenland en ben je daar sociaal verzekerd, dan verlies je in principe het recht op Nederlandse toeslagen.
Uitzonderingen gelden voor situaties waarin je:

• tijdelijk in het buitenland verblijft (bijvoorbeeld uitzending of studie);
• werkt voor een Nederlandse werkgever;
• of woont in een EU-, EER- of verdragsland waarmee Nederland afspraken heeft gemaakt over sociale zekerheid.

3. Zorgtoeslag

De zorgtoeslag is gekoppeld aan de Nederlandse zorgverzekering (Zorgverzekeringswet).
Zodra je niet langer in Nederland woont en niet meer onder de Nederlandse zorgverzekering valt, vervalt je recht op zorgtoeslag.

Je behoudt (gedeeltelijk) recht op zorgtoeslag als:

• je in een EU- of EER-land woont en een Nederlands pensioen, uitkering of loon ontvangt;
• je daardoor onder de verdragsregeling van het CAK (Centraal Administratie Kantoor) valt;
• en je een verdragsbijdrage betaalt aan Nederland voor medische zorg in het woonland.

In dat geval blijf je formeel verzekerd in Nederland en kan het CAK een zorgtoeslag aanhouden als compensatie voor de verdragsbijdrage.

Geen recht meer op zorgtoeslag als:

• je volledig in het buitenland woont en werkt;
• je niet meer verzekerd bent via de Nederlandse zorgverzekeringswet;
• of je bent uitgeschreven uit de BRP zonder Nederlandse inkomstenbron.

4. Huurtoeslag

De huurtoeslag geldt uitsluitend voor woningen in Nederland die dienen als hoofdverblijf.
Zodra je emigreert en de woning niet meer je hoofdverblijf is, vervalt het recht op huurtoeslag.

Je behoudt alleen recht op huurtoeslag als:

• je nog in Nederland staat ingeschreven;
• je tijdelijk in het buitenland verblijft (bijv. studie of werkopdracht);
• en de woning aantoonbaar je hoofdverblijf blijft (met huurcontract op jouw naam).

In de praktijk vervalt het recht vrijwel altijd zodra je je uitschrijft uit de gemeente.
De Belastingdienst controleert dit automatisch via de BRP.

5. Kindgebonden budget

Het kindgebonden budget is een inkomensafhankelijke tegemoetkoming voor gezinnen met kinderen onder de 18 jaar.
Het wordt toegekend als onderdeel van de Wet op het kindgebonden budget (WKB).

Je kunt dit budget alleen krijgen als:

• jij en je kinderen in Nederland wonen;
• of je in een EU/EER-land of verdragsland woont en nog onder de Nederlandse sociale verzekeringen valt (bijvoorbeeld door een Nederlands inkomen of uitkering).

Je behoudt mogelijk recht op kindgebonden budget als:

• je partner of jij in Nederland blijft werken;
• de kinderen in Nederland wonen of onderwijs volgen;
• of je pensioen of uitkering ontvangt vanuit Nederland.

Bij volledige emigratie naar een niet-verdragsland (bijv. VS, Australië, Thailand) vervalt het recht volledig.

6. Kinderopvangtoeslag

De kinderopvangtoeslag is een bijdrage in de kosten van formele kinderopvang.
Deze regeling geldt alleen voor opvang die plaatsvindt bij een erkende Nederlandse kinderopvanginstelling.
Daarom vervalt het recht op kinderopvangtoeslag zodra:

• jij of je partner emigreert;
• of de opvang buiten Nederland plaatsvindt.

Uitzondering:
Wanneer je tijdelijk in het buitenland verblijft en de opvang in Nederland doorloopt (bijv. je kinderen blijven in Nederland wonen), kun je de toeslag soms behouden – mits je nog in Nederland inkomstenbelasting betaalt en verzekerd blijft.

7. Andere inkomensafhankelijke regelingen

Naast de bekende toeslagen bestaan er nog andere regelingen die afhankelijk zijn van woonplaats of belastingplicht, zoals:

• het inkomensafhankelijke combinatiekorting (IACK);
• het ouderenkorting bij AOW;
• of bepaalde zorgcompensaties via de gemeente.

Bij emigratie vervallen deze rechten meestal, tenzij je in Nederland blijft werken of gedeeltelijk belastingplichtig blijft.

8. Toeslagen en belastingverdragen

Nederland heeft met de meeste EU- en EER-landen, Zwitserland en een aantal andere landen socialezekerheidsverdragen gesloten.
Deze verdragen bepalen welk land verantwoordelijk is voor de sociale zekerheid en zorg.

Als je pensioen of uitkering uit Nederland ontvangt, kan Nederland de zorgverzekering en zorgtoeslag blijven uitvoeren via het CAK.
Bij andere landen is vaak afgesproken dat:

• Nederland verantwoordelijk blijft voor uitkeringen en medische kosten;
• maar het woonland bepaalt of toeslagen en kindvoorzieningen blijven gelden.

Het is dus essentieel om per land te controleren of er een verdrag geldt.
Een volledig overzicht staat op svb.nl (Sociale Verzekeringsbank).

9. Administratieve verplichtingen bij vertrek

Wanneer je emigreert, moet je dit melden aan de Belastingdienst/Toeslagen via mijntoeslagen.nl.
Daarmee voorkom je dat toeslagen onterecht worden doorbetaald, wat later kan leiden tot terugvorderingen.

Stappenplan:

1. Log in op mijntoeslagen.nl en wijzig je woonadres en bankrekening.
2. Geef aan of je nog inkomsten of verzekering in Nederland hebt.
3. Dien een verzoek in tot stopzetting of aanpassing van toeslagen.
4. Controleer na vertrek of je nog een definitieve berekening ontvangt.

Na emigratie kan de Belastingdienst vragen om een Verklaring wereldinkomen om je definitieve recht vast te stellen.

10. Terugvorderingen bij emigratie

Als toeslagen zijn uitgekeerd na je vertrek (bijvoorbeeld omdat je de emigratie niet tijdig hebt gemeld), worden deze doorgaans geheel of gedeeltelijk teruggevorderd.
De Belastingdienst kan dit doen tot vijf jaar na de toekenning.

Voorbeeld:
Je verhuist in mei naar Spanje, maar meldt dit pas in november.
De zorgtoeslag die je van juni tot november hebt ontvangen, wordt teruggevorderd omdat je in die periode niet langer in Nederland verzekerd was.

Terugvorderingen kunnen voorkomen worden door tijdige melding van vertrek.

11. Tijdelijk verblijf of uitzending

Bij tijdelijke uitzending naar het buitenland (bijv. voor werk of studie) kun je soms je toeslagrechten behouden.
Dit geldt wanneer:

• je officieel tijdelijk verblijft (geen uitschrijving uit BRP);
• je in Nederland verzekerd blijft voor sociale zekerheid;
• en je inkomen (deels) in Nederland belast blijft.

Voor uitzendingen binnen de EU/EER moet een A1-verklaring worden aangevraagd bij de Sociale Verzekeringsbank.
Die bevestigt dat je verzekerd blijft onder de Nederlandse wetgeving.

12. Conclusie

Bij emigratie veranderen je rechten op Nederlandse toeslagen aanzienlijk.
In de meeste gevallen vervallen ze volledig, omdat je niet langer in Nederland woont of verzekerd bent.
Alleen in specifieke situaties – zoals bij verblijf in een EU/EER-verdragsland of bij voortzetting van een Nederlandse uitkering – kun je (gedeeltelijk) recht behouden.
Een juiste administratieve afhandeling voorkomt terugvorderingen en onnodige financiële problemen.

Samengevat:

• Toeslagen gelden alleen bij wonen én verzekeren in Nederland.
• Zorgtoeslag kan soms behouden blijven via CAK-verdragsregeling.
• Huurtoeslag vervalt direct na vertrek uit de woning.
• Kinderopvangtoeslag en kindgebonden budget blijven alleen mogelijk bij EU-verdragslanden en Nederlandse inkomsten.
• Tijdige afmelding bij de Belastingdienst voorkomt terugvorderingen.

Een juiste fiscale en administratieve voorbereiding zorgt dat je met een schone financiële overgang Nederland kunt verlaten.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over toeslagen, sociale zekerheid en fiscale rechten bij emigratie, zodat je precies weet welke regelingen behouden blijven en welke beëindigd moeten worden.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: belastingaangifte in twee landen

Wanneer je naar het buitenland verhuist, krijg je vaak te maken met een belastingplicht in twee landen: Nederland en je nieuwe woonland.
Beide landen kunnen belasting willen heffen over (delen van) hetzelfde inkomen of vermogen.
Dat komt doordat Nederland nog mag heffen over bepaalde inkomsten uit Nederlandse bron, terwijl je nieuwe woonland belasting heft omdat je daar fiscaal inwoner bent.

Om te voorkomen dat je dubbel belasting betaalt, zijn er internationale belastingverdragen gesloten.
Toch blijft het noodzakelijk om in beide landen aangifte te doen — in Nederland voor de periode vóór je emigratie en eventuele inkomsten uit Nederland daarna, en in het nieuwe woonland voor je wereldwijde inkomen vanaf het moment van vestiging.

1. Waarom aangifte in twee landen?

Het belastingjaar waarin je emigreert, wordt fiscaal opgesplitst in twee perioden:

Periode	Fiscale status	Land waar je belastingaangifte doet
Tot de emigratiedatum	Binnenlands belastingplichtig	Nederland (wereldwijd inkomen)
Na emigratie	Buitenlands belastingplichtig	Nederland (alleen Nederlandse inkomsten) + woonland (wereldwijd inkomen)

Je hebt dus te maken met twee belastingautoriteiten:

• De Nederlandse Belastingdienst Buitenland;
• De belastingdienst van je nieuwe woonland.

Beide instanties verwachten dat je aangifte doet over de periode waarin je onder hun heffingsrecht valt.

2. Nederlandse belastingaangifte na emigratie

In Nederland moet je bij emigratie een M-biljet invullen (het migratiebiljet).
Dit formulier verdeelt het belastingjaar in twee delen:

• Deel 1: binnenlandse belastingplicht (vóór vertrek).
• Deel 2: buitenlandse belastingplicht (ná vertrek, alleen Nederlands inkomen).

Daarnaast moet je na emigratie mogelijk ook een C-biljet indienen als:

• je nog inkomsten uit Nederland hebt (zoals pensioen, huur of dividend);
• of je nog vermogen bezit in Nederland (zoals een woning of belegging).

De Nederlandse aangifte dient dus twee doelen:

1. Afronding van je fiscale situatie bij vertrek.
2. Correcte afhandeling van inkomsten die in Nederland belast blijven.

3. Aangifte in het nieuwe woonland

In het land waar je naartoe verhuist, word je na aankomst fiscaal inwoner.
Dat betekent dat je daar belasting betaalt over je wereldwijde inkomen, inclusief inkomsten uit Nederland.
Je moet dus:

• je Nederlandse en buitenlandse inkomsten opgeven in je nieuwe woonland;
• vaak ook je Nederlandse bezittingen vermelden (zoals spaargeld of onroerend goed).

Het woonland beoordeelt vervolgens, op basis van het belastingverdrag met Nederland, welk inkomen vrijgesteld of verrekend wordt.

Voorbeeld:
Je verhuist in juli van Nederland naar Spanje.

• In Nederland geef je je wereldinkomen op tot juli.
• In Spanje geef je aan dat je vanaf juli inwoner bent, met wereldwijde inkomsten.
• Het Nederlands pensioen wordt in beide landen gemeld, maar alleen in Nederland belast (volgens het verdrag).

4. Belastingverdragen voorkomen dubbele heffing

Omdat twee landen tegelijk belasting kunnen heffen over hetzelfde inkomen, zijn er belastingverdragen afgesloten.
Deze verdragen bepalen:

• welk land belasting mag heffen over specifieke inkomsten (loon, pensioen, huur, etc.);
• en hoe het andere land dubbele belasting voorkomt (door vrijstelling of verrekening).

Nederland past meestal:

• de vrijstellingsmethode toe bij buitenlandse inkomsten, of
• de verrekeningsmethode bij bijvoorbeeld dividend of rente.

Zo wordt gewaarborgd dat je nooit dubbel belasting betaalt over hetzelfde inkomen.

5. Typische situaties waarin dubbele aangifte nodig is

Situatie	Aangifte in Nederland	Aangifte in woonland
Werken in Nederland, wonen in België	Ja, over loon uit NL	Ja, over wereldwijd inkomen (vrijstelling voor NL-loon)
Pensioen uit Nederland, wonen in Spanje	Ja, over pensioen	Ja, maar Spanje verleent vrijstelling
Woning verhuren in Nederland, wonen in Frankrijk	Ja, Box 3-heffing over waarde woning	Ja, woning opgeven als bezit, maar vrijstelling via verdrag
Nederlandse BV behouden, wonen in Portugal	Ja, over dividend/aanmerkelijk belang	Ja, over wereldwijd inkomen (dividend mogelijk deels belast)
ZZP’er met klanten in Nederland en Duitsland	Ja, over Nederlandse omzet	Ja, over wereldwijde winst, met verrekening

6. Hoe dubbele belasting wordt voorkomen

Afhankelijk van de inkomenssoort gelden twee methoden:

Vrijstellingsmethode (exemptie)
Het woonland belast het wereldinkomen, maar verleent vrijstelling voor inkomsten die in Nederland zijn belast.
Nederland rekent dat inkomen wel mee voor het belastingtarief (progressievoorbehoud).

Verrekeningsmethode (credit)
Het woonland heft belasting over het wereldinkomen, maar verrekent de reeds betaalde Nederlandse belasting tot maximaal het eigen tarief.

Voorbeeld:
Je betaalt in Nederland 15% dividendbelasting, en in je woonland 25%.
Het woonland verrekent 15%, zodat je daar nog slechts 10% bijbetaalt.

7. Wereldinkomen doorgeven aan Nederland

Ook na emigratie kan de Belastingdienst je vragen om jaarlijks je wereldinkomen door te geven, vooral als:

• je nog toeslagen ontvangt (zoals zorgtoeslag of kindgebonden budget);
• of als je onder de verdragsregeling voor pensioen valt.

Dit gebeurt via het formulier “Verklaring wereldinkomen” van de Belastingdienst Buitenland (Heerlen).
De verklaring is nodig om toeslagen of verdragsbijdragen correct te berekenen.

8. Belastingjaar en termijnen

Let op dat belastingjaren niet overal gelijk lopen.

• In Nederland loopt het belastingjaar altijd van 1 januari tot 31 december.
• In sommige landen (zoals het Verenigd Koninkrijk of Australië) gelden andere perioden.

Dat betekent dat je de Nederlandse aangifte en de buitenlandse aangifte mogelijk niet gelijktijdig kunt afronden.
De Belastingdienst accepteert dit, zolang je binnen de wettelijke termijnen indient:

• M-biljet vóór 1 juli van het jaar na emigratie;
• C-biljet meestal vóór 1 mei (uitstel mogelijk).

9. Administratieve vereisten

Voor een correcte dubbele aangifte is het verstandig om:

• alle inkomensspecificaties (loon, pensioen, rente, dividend) te bewaren;
• bewijs van betaalde buitenlandse belasting te hebben (voor verrekening);
• een woonplaatsverklaring te vragen bij je nieuwe belastingdienst;
• en te controleren of je nog ingeschreven staat in de Nederlandse BRP.

Een juiste administratie voorkomt dubbele aanslagen en langdurige correcties.

10. Gebruik van belastingadviseur

Een dubbele aangifte is complex, vooral bij meerdere inkomensbronnen of grensoverschrijdende activiteiten.
Een internationaal belastingadviseur of expat fiscalist kan helpen om:

• inkomsten correct te verdelen tussen beide landen;
• vrijstellingen of verrekeningen correct toe te passen;
• dubbele heffing te voorkomen via verdragsbepalingen.

Dit is met name belangrijk bij ondernemers, pensioenontvangers of vastgoedbezitters.

11. Veelgemaakte fouten bij dubbele aangifte

• Buitenlands inkomen niet opnemen in Nederlandse M-aangifte.
• Vergeten om Nederlandse inkomsten aan te geven in het woonland.
• Onterecht dubbele aftrekposten claimen (bijv. hypotheekrente in beide landen).
• Geen bewijsstukken indienen voor vrijstelling of verrekening.
• Niet tijdig uitstel aanvragen, waardoor boetes ontstaan.

Een consistente, goed onderbouwde aangifte in beide landen voorkomt deze problemen.

12. Conclusie

Bij emigratie moet je vaak in twee landen belastingaangifte doen: in Nederland voor je inkomsten tot en soms na vertrek, en in het nieuwe woonland voor je wereldwijde inkomen.
Belastingverdragen zorgen ervoor dat je niet dubbel wordt belast, maar een correcte toepassing vereist nauwkeurige afstemming tussen beide aangiften.

Samengevat:

• In het emigratiejaar doe je zowel in Nederland als in je nieuwe woonland aangifte.
• Nederland belast je wereldinkomen tot vertrek en daarna alleen Nederlandse bronnen.
• Het woonland belast je wereldinkomen vanaf aankomst.
• Belastingverdragen bepalen welk land mag heffen en hoe dubbele belasting wordt voorkomen.
• Correcte administratie en eventueel een fiscaal adviseur zijn essentieel.

Een zorgvuldig ingediende dubbele aangifte voorkomt boetes, dubbele heffing en administratieve vertragingen.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over belastingaangifte in twee landen, verdragsregels en fiscale emigratie, zodat je jouw vertrek fiscaal correct en volledig kunt afhandelen.

Verplichting Nederlandse belasting bij emigratie: advies inwinnen bij een fiscalist

Een emigratie brengt niet alleen organisatorische, maar vooral ook fiscale gevolgen met zich mee.
Zodra je Nederland verlaat, verandert je belastingstatus, kunnen er heffingen ontstaan over opgebouwde vermogens of bedrijfswinsten, en krijg je te maken met buitenlandse belastingregels en verdragen.
Daarom is het verstandig – en in complexe situaties zelfs essentieel – om tijdig advies in te winnen bij een gespecialiseerd fiscalist die ervaring heeft met internationale belastingzaken.

Een goed fiscaal advies kan duizenden euro’s aan onnodige belasting, dubbele heffingen en administratieve problemen besparen.

1. Waarom een fiscalist inschakelen bij emigratie?

De Nederlandse belastingwetgeving is complex, en dat geldt in nog sterkere mate voor situaties waarin twee landen betrokken zijn.
Een fiscalist helpt je om:

• te voorkomen dat je onbedoeld dubbel belasting betaalt;
• je fiscale positie correct te bepalen (waar ben je belastingplichtig?);
• emigratieheffingen of stakingswinst goed af te wikkelen;
• te beoordelen of je toeslagen of aftrekposten behoudt;
• en aangiften in beide landen correct op elkaar af te stemmen.

Een emigratie is fiscaal gezien een grensmoment waarop vaak meerdere wetten tegelijk van toepassing zijn — nationaal, internationaal en verdragsrechtelijk.
Een gespecialiseerde fiscalist kan die wetten correct combineren, zodat je voldoet aan alle verplichtingen en optimaal gebruikmaakt van wettelijke regelingen.

2. Typische situaties waarin fiscaal advies onmisbaar is

Hoewel elk emigratiegeval uniek is, zijn er specifieke situaties waarin fiscaal advies vrijwel onmisbaar is:

Situatie	Waarom advies nodig is
Ondernemers of DGA’s	Emigratie kan leiden tot emigratieheffing over stille reserves en aandelen. Een fiscalist kan uitstel of doorschuiving regelen.
Pensioen of lijfrente	Verschillende landen claimen vaak heffingsrecht over pensioenen. Een fiscalist voorkomt dubbele belasting.
Woningbezit in Nederland	De fiscale overgang van Box 1 naar Box 3 moet correct worden verwerkt.
Beleggingen of groot vermogen	Buitenlands vermogen kan anders worden belast. Advies voorkomt overtreding van meldplichten.
Werken over de grens	Loon, winst of freelance-inkomen kan in meerdere landen belast worden. Een fiscalist bepaalt de juiste verdeling.
Huwelijk of echtscheiding	De fiscale gevolgen van huwelijkse voorwaarden of verdeling van vermogen verschillen per land.
Erfbelasting en nalatenschap	Bij emigratie veranderen de regels voor erf- en schenkbelasting aanzienlijk.
Expats of grensarbeiders	Bij tijdelijke uitzending of woon-werkverkeer gelden afwijkende regels voor belasting en sociale zekerheid.

3. Wat doet een fiscalist concreet?

Een internationaal fiscalist of expat-adviseur helpt bij:

1. Fiscale woonplaatsbepaling
   Bepalen in welk land je officieel belastingplichtig bent volgens Nederlandse én buitenlandse regels.
2. Analyse van belastingverdragen
   Onderzoeken welk land heffingsrecht heeft over loon, pensioen, winst, dividend, rente of vermogen.
3. Opstellen van een emigratieplan
   In kaart brengen van financiële gevolgen, heffingen en mogelijkheden voor vrijstelling of uitstel van betaling.
4. Aangifte en administratie
   Begeleiding bij het invullen van het M-biljet (emigratiejaar), C-biljet (buitenlandse belastingplicht), en buitenlandse belastingaangifte.
5. Optimalisatie van fiscale structuur
   Adviseren over het behouden, verplaatsen of beëindigen van ondernemingen, holdings of vastgoed in Nederland.
6. Toepassing van belastingverdragen
   Correct toepassen van vrijstellings- of verrekeningsmethoden om dubbele belasting te voorkomen.
7. Communicatie met Belastingdienst Buitenland
   Opstellen van bezwaar- of verzoekschriften, woonplaatsverklaringen en verdragsaanvragen.

4. Belang van juiste timing

Een veelgemaakte fout is dat mensen pas na hun emigratie advies vragen.
Dan zijn sommige fiscale handelingen – zoals het spreiden van inkomsten of doorschuiven van stille reserves – niet meer mogelijk.

Een fiscalist kan vóór vertrek:

• een fiscale eindbalans opstellen;
• controleren of de onderneming of woning nog correct is gewaardeerd;
• en de emigratiedatum fiscaal optimaal vastleggen.

Goede timing voorkomt dat je te vroeg of te laat als buitenlands belastingplichtige wordt aangemerkt.

5. Kosten versus besparing

Hoewel fiscaal advies kosten met zich meebrengt, levert het in de meeste gevallen meer op dan het kost.
Een specialist kan vaak:

• dubbele belasting voorkomen (besparing van honderden tot duizenden euro’s per jaar);
• emigratieheffing verminderen of uitstellen;
• aftrekposten behouden die anders verloren gaan;
• en administratieve boetes vermijden.

Daarbij komt dat fouten in internationale aangiften jaren later kunnen leiden tot naheffingen met rente en boete.
Voorkomen is dan letterlijk beter dan genezen.

6. Samenwerking tussen fiscalist en andere adviseurs

Bij een internationale verhuizing is vaak samenwerking nodig tussen meerdere professionals:

• Belastingadviseur / fiscalist – regelt fiscale positie en verdragszaken;
• Notaris – verzorgt juridische overdracht van vermogen, onderneming of onroerend goed;
• Financieel planner – beoordeelt vermogensstructuur, pensioen en lijfrente;
• Verhuisadviseur / specialist internationaal verhuizen – ondersteunt bij praktische zaken en formaliteiten.

Een ervaren fiscalist coördineert vaak met deze partijen om een volledig en juridisch sluitend emigratieplan te realiseren.

7. Waar vind je een geschikte fiscalist?

Een goede fiscalist voor emigratie herken je aan:

• ervaring met internationale belastingverdragen en grensoverschrijdende dossiers;
• kennis van de Belastingdienst Buitenland en het M- en C-biljet;
• lidmaatschap van beroepsverenigingen zoals NOB (Nederlandse Orde van Belastingadviseurs);
• en transparante communicatie over tarieven en stappenplan.

Veel adviseurs bieden een emigratieconsult aan, waarin je situatie wordt beoordeeld en concrete vervolgstappen worden besproken.

8. Documenten die een fiscalist nodig heeft

Om goed advies te geven, heeft de fiscalist meestal de volgende documenten nodig:

• jaaropgaven van werk of uitkering;
• pensioenoverzichten en lijfrentepolissen;
• WOZ-beschikkingen van woningen;
• bank- en beleggingsafschriften;
• ondernemingsbalansen en jaarrekeningen (bij ondernemers);
• huwelijksvoorwaarden of samenlevingscontract;
• en gegevens over je nieuwe woon- en werksituatie.

Een volledig dossier versnelt het adviesproces en voorkomt onduidelijkheden.

9. Internationaal advies binnen de EU en daarbuiten

Binnen de Europese Unie (EU) zijn fiscale regels grotendeels afgestemd, waardoor het eenvoudiger is om dubbele belasting te voorkomen.
Bij emigratie naar landen buiten de EU – zoals de Verenigde Staten, Zwitserland of Dubai – gelden vaak complexere regels.
Een fiscalist met internationale ervaring kan helpen bij:

• het toepassen van lokale regels in combinatie met het Nederlandse belastingverdrag;
• het voorkomen van verlies van rechten op pensioen of AOW;
• en het correct aangeven van vermogen in beide landen.

10. Conclusie

Het inwinnen van fiscaal advies bij emigratie is geen luxe, maar een noodzakelijke stap voor iedereen die financieel zorgvuldig en juridisch correct wil vertrekken.
Een deskundige fiscalist helpt bij het beperken van risico’s, het benutten van fiscale voordelen en het correct uitvoeren van aangiften in twee landen.

Samengevat:

• Een fiscalist voorkomt dubbele belasting en onnodige emigratieheffingen.
• Advies vóór vertrek is cruciaal voor optimale fiscale planning.
• Complexe situaties zoals pensioen, ondernemerschap of vermogen vereisen maatwerk.
• De kosten wegen ruimschoots op tegen de besparingen en juridische zekerheid.

Met tijdig advies vertrek je niet alleen praktisch, maar ook fiscaal correct en financieel veilig naar je nieuwe woonland.

Via jeofferte.nl vind je niet alleen verhuisbedrijven die gespecialiseerd zijn in internationale verhuizingen, maar ook uitgebreide informatie over fiscaal advies, belastingverdragen en emigratieplanning, zodat je professioneel begeleid wordt bij elke stap van jouw verhuizing naar het buitenland.