Zijn er voorwaarden om te emigreren naar Frankrijk?

Inschrijving bij de Franse autoriteiten na emigratie

Inleiding

Na emigratie naar Frankrijk is inschrijving bij de Franse autoriteiten een wettelijke verplichting voor iedereen die zich permanent in het land vestigt.
Deze registratie vormt de basis voor vrijwel alle andere administratieve procedures, zoals het verkrijgen van zorgverzekering, het betalen van belastingen, het aanvragen van een rijbewijs, en het inschrijven van kinderen op school.

De inschrijving bewijst dat u rechtmatig in Frankrijk verblijft en wordt gebruikt voor de toekenning van een fiscaal nummer, een sociaal zekerheidsnummer en toegang tot publieke diensten.
De precieze verplichtingen verschillen voor EU-burgers, EER-onderdanen en niet-EU-burgers, maar in alle gevallen geldt dat men zich binnen korte tijd na aankomst moet registreren.

jeofferte.nl biedt als onafhankelijk offerteplatform betrouwbare informatie over internationale verhuizingen.
Het platform verleent geen juridische begeleiding of registratie, maar helpt gebruikers inzicht te krijgen in de administratieve stappen bij emigratie.

Juridisch kader

1. Europese regelgeving

Voor EU-burgers, inclusief Nederlanders, is het recht op verblijf in Frankrijk vastgelegd in Richtlijn 2004/38/EG betreffende het vrij verkeer van personen.
Deze richtlijn bepaalt dat EU-burgers:

• zonder formaliteiten tot drie maanden in een ander EU-land mogen verblijven;
• bij een verblijf langer dan drie maanden moeten kunnen aantonen dat zij werken, studeren of over voldoende middelen en ziektekostenverzekering beschikken.

Frankrijk heeft deze richtlijn geïmplementeerd via het Code de l’entrée et du séjour des étrangers et du droit d’asile (CESEDA).

2. Nationale regelgeving

De belangrijkste bepalingen zijn te vinden in de artikelen L121-1 tot L122-2 CESEDA (EU-burgers) en L421-1 e.v. CESEDA (niet-EU-burgers).
Deze wetgeving verplicht nieuwkomers tot inschrijving bij lokale en nationale instanties zodra zij een vast adres hebben in Frankrijk.

Inschrijving voor EU-burgers

1. Aankomst en woonadres

EU-burgers hoeven geen verblijfsvergunning aan te vragen, maar moeten wel hun verblijf en woonplaats aantoonbaar maken.
Na aankomst dient men zich in te schrijven bij de lokale gemeente (mairie) om toegang te krijgen tot publieke diensten.

2. Registratie bij de gemeente (mairie)

Hoewel niet wettelijk verplicht, is inschrijving bij de mairie sterk aanbevolen omdat:

• het adres officieel wordt vastgelegd;
• men gemakkelijker documenten kan aanvragen (zoals schoolinschrijving of afvalinzameling);
• men op verzoek een attestation de résidence kan ontvangen.

Benodigde documenten:

• geldig paspoort of identiteitskaart;
• huurcontract, eigendomsakte of recente energierekening (bewijs van woonadres);
• pasfoto;
• eventueel bewijs van werk, studie of financiële middelen.

3. Toekenning van een fiscaal nummer

Na vestiging moet iedere inwoner zich registreren bij de Franse belastingdienst (Direction Générale des Finances Publiques – DGFiP).
De eerste inschrijving gebeurt via het lokale belastingkantoor (Service des Impôts des Particuliers – SIP).

U ontvangt dan een numéro fiscal (fiscaal identificatienummer), nodig voor:

• belastingaangifte;
• aanvraag van woningtoeslag of gezinsbijslag;
• registratie van bankrekeningen en contracten.

4. Sociale zekerheid

Na registratie bij de belastingdienst kan men zich inschrijven bij de Caisse Primaire d’Assurance Maladie (CPAM) voor ziektekostenverzekering.
De CPAM koppelt een numéro de sécurité sociale toe, vergelijkbaar met het Nederlandse BSN.

Inschrijving voor niet-EU-burgers

Niet-EU-burgers zijn verplicht om binnen drie maanden na aankomst een verblijfsvergunning (titre de séjour) aan te vragen.
De aanvraag verloopt via de préfecture van de woonplaats.

Benodigde documenten

• geldig paspoort en visum (indien vereist);
• bewijs van woonadres in Frankrijk;
• bewijs van voldoende financiële middelen;
• bewijs van ziektekostenverzekering;
• pasfoto volgens Franse norm;
• eventueel arbeidscontract of bewijs van studie.

Na goedkeuring ontvangt men een carte de séjour die het recht op verblijf bevestigt.
Bij langdurig verblijf kan na vijf jaar een carte de résident worden aangevraagd.

Registratie bij aanvullende instanties

1. Belastingdienst (DGFiP)

Iedereen die langer dan zes maanden in Frankrijk verblijft, wordt fiscaal inwoner.
Men is dan verplicht jaarlijks aangifte te doen via www.impots.gouv.fr.
Bij inschrijving wordt automatisch een fiscaal nummer toegekend.

2. Sociale zekerheid (CPAM)

Inschrijving bij CPAM is noodzakelijk voor toegang tot medische zorg.
EU-burgers gebruiken bij aanmelding het S1-formulier (voor gepensioneerden of grensarbeiders) of hun arbeidscontract.

3. Gemeente en nutsbedrijven

Een vast adres is vereist voor registratie bij nutsbedrijven (water, elektriciteit, afvalinzameling).
Deze contracten dienen vaak als bewijs van woonadres bij andere instellingen.

4. Openen van een Franse bankrekening

Hoewel niet wettelijk verplicht, is een Franse bankrekening essentieel voor:

• betaling van huur, belastingen en sociale bijdragen;
• ontvangst van salaris of uitkering;
• automatische incasso’s voor verzekering of nutsvoorzieningen.

De bank vraagt meestal om:

• paspoort of identiteitskaart;
• bewijs van woonadres in Frankrijk;
• eventueel bewijs van inkomen of werk.

Inschrijving in de Franse gezondheidszorg

Wie niet via werk of pensioen automatisch is aangesloten, kan na drie maanden onafgebroken verblijf aansluiting aanvragen via het PUMA-systeem (Protection Universelle Maladie).
Voor de aanvraag bij CPAM zijn nodig:

• identiteitsbewijs;
• bewijs van drie maanden onafgebroken verblijf (huurcontract of energierekeningen);
• bewijs van financiële onafhankelijkheid;
• bankrekeningnummer (RIB) voor terugbetalingen.

Na goedkeuring ontvangt men een Carte Vitale, de Franse zorgpas.

Tijdsverloop en termijnen

Stap	Instantie	Termijn na aankomst	Opmerkingen
Inschrijving bij mairie	Gemeente	binnen 8 dagen aanbevolen	Niet verplicht maar nuttig voor administratie
Fiscaal nummer aanvragen	DGFiP	binnen 3 maanden	Verplicht voor belastingaangifte
Inschrijving bij CPAM	Ziektekosteninstelling	binnen 3 maanden	Vereist voor zorgdekking
Verblijfsvergunning (niet-EU)	Préfecture	binnen 3 maanden	Wettelijk verplicht
Voertuigregistratie	ANTS	binnen 1 maand	Verplicht bij meegebracht voertuig

Juridische gevolgen van niet-registratie

Niet-registratie kan leiden tot uiteenlopende complicaties:

• weigering van toegang tot de Franse gezondheidszorg;
• onmogelijkheid om belastingaangifte te doen of toeslagen te ontvangen;
• problemen bij het openen van een bankrekening;
• bij niet-EU-burgers: verlies van verblijfsrecht en mogelijke boete.

Volgens het Code de l’entrée et du séjour des étrangers (art. L611-1 CESEDA) kan het ontbreken van geldige inschrijving door niet-EU-burgers leiden tot administratieve sancties of uitzetting.

Praktijkvoorbeeld

Een Nederlands stel verhuist permanent naar Frankrijk.
Zij melden zich na aankomst bij de mairie om hun adres te laten registreren.
Vervolgens schrijven zij zich in bij de belastingdienst en krijgen een numéro fiscal.
De man werkt als zelfstandige en schrijft zich in bij URSSAF en CPAM; de vrouw sluit zich na drie maanden aan bij het PUMA-stelsel.
Na zes maanden is het gezin volledig geïntegreerd in het Franse administratieve systeem en ontvangt het jaarlijks automatisch de belastingaangifte.

Een niet-EU-burger die via dezelfde procedure verhuist, moet bovendien binnen drie maanden na aankomst een titre de séjour aanvragen bij de préfecture.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl biedt een onafhankelijk platform voor het vergelijken van verhuisoffertes en het verkrijgen van feitelijke informatie over emigratie naar Frankrijk.
Het platform:

• controleert enkel de Kamer van Koophandel-registratie van verhuisbedrijven;
• verleent geen administratieve of juridische inschrijfservices;
• verwijst gebruikers naar officiële instanties, waaronder:
• www.service-public.fr voor algemene regelgeving;
• www.impots.gouv.fr voor fiscale registratie;
• www.ameli.fr (CPAM) voor ziektekostenverzekering;
• préfecture.fr voor verblijfsvergunningen van niet-EU-burgers.

Conclusie

Na emigratie naar Frankrijk is inschrijving bij de Franse autoriteiten noodzakelijk om toegang te krijgen tot het belasting- en zorgstelsel, sociale voorzieningen en andere publieke diensten.
EU-burgers moeten hun verblijf en woonadres kunnen aantonen, terwijl niet-EU-burgers verplicht zijn een verblijfsvergunning aan te vragen.

Belangrijke stappen zijn:

• registratie bij de gemeente;
• toekenning van een fiscaal nummer door de belastingdienst;
• inschrijving bij CPAM of PUMA voor zorgdekking;
• eventueel aanvraag van een titre de séjour (niet-EU-burgers).

jeofferte.nl ondersteunt gebruikers met duidelijke en feitelijke uitleg over verhuis- en registratieprocedures, maar is geen uitvoerende partij.
Een tijdige en correcte inschrijving vormt de juridische basis voor een stabiele, goed geregelde vestiging in Frankrijk.

Registratie bij de Franse autoriteiten na emigratie

(Toelichting: Frankrijk kent géén NIE-nummer, zoals in Spanje, maar wel andere verplichte registraties voor inwoners en nieuwkomers.)

Inleiding

Na emigratie naar Frankrijk is het verplicht om u in te schrijven bij de Franse autoriteiten.
Deze registratie is niet slechts een formaliteit, maar een noodzakelijke stap om toegang te krijgen tot zorg, belastingen, huisvesting, onderwijs en overige administratieve diensten.

Frankrijk kent geen systeem zoals het Spaanse NIE-nummer (Número de Identificación de Extranjero).
In plaats daarvan worden verschillende Franse identificatienummers toegekend, elk met een eigen administratieve functie:

• het numéro fiscal (fiscaal nummer),
• het numéro de sécurité sociale (sociaal zekerheidsnummer),
• en, indien van toepassing, een SIREN- of SIRET-nummer voor zelfstandige ondernemers.

jeofferte.nl is een onafhankelijk offerteplatform dat feitelijke en juridische informatie biedt over internationale verhuizingen.
Het platform begeleidt geen administratieve registraties, maar helpt gebruikers begrijpen welke verplichtingen gelden bij vestiging in Frankrijk.

Juridisch kader

1. Europese en nationale basis

De registratieverplichtingen zijn vastgelegd in:

• Richtlijn 2004/38/EG (vrij verkeer van EU-burgers);
• het Code de l’entrée et du séjour des étrangers et du droit d’asile (CESEDA) voor verblijfsrecht;
• het Code général des impôts (CGI) voor fiscale registratie;
• en het Code de la sécurité sociale voor zorg en sociale zekerheid.

EU-burgers, waaronder Nederlanders, hoeven geen verblijfsvergunning aan te vragen, maar moeten wel hun verblijf, adres en fiscale status registreren.
Niet-EU-burgers hebben daarnaast een verblijfsvergunning (titre de séjour) nodig.

Belangrijke registraties in Frankrijk

Hoewel er geen overkoepelend identificatienummer zoals het NIE bestaat, krijgt iedere inwoner in Frankrijk na vestiging automatisch of via aanvraag de volgende registraties:

1. Numéro fiscal (fiscaal identificatienummer)

Het numéro fiscal is het Franse belastingnummer en vergelijkbaar met het Nederlandse BSN in fiscale context.
Het wordt uitgegeven door de Direction Générale des Finances Publiques (DGFiP).

Doel

• Belastingaangifte (impôt sur le revenu);
• Registratie van bankrekeningen;
• Aanvraag van toeslagen of huursteun (CAF);
• Toegang tot het online portaal impots.gouv.fr.

Procedure

Bij de eerste belastingaangifte of bij inschrijving in Frankrijk wordt automatisch een nummer toegekend.
Wie zich wil registreren vóór de eerste aangifte, kan dit doen bij het lokale belastingkantoor (Service des Impôts des Particuliers).

Benodigde documenten:

• identiteitsbewijs (paspoort of ID-kaart);
• bewijs van woonadres in Frankrijk;
• eventueel huurcontract of eigendomsbewijs.

Na verwerking ontvangt u een brief met het nummer of kunt u dit raadplegen via uw online belastingaccount.

2. Numéro de sécurité sociale (sociaal zekerheidsnummer)

Iedereen die in Frankrijk werkt, studeert of langdurig verblijft, moet aangesloten zijn bij het Franse sociale stelsel.
Hiervoor is een sociaal zekerheidsnummer nodig, uitgegeven door de Caisse Primaire d’Assurance Maladie (CPAM).

Doel

• Toegang tot medische zorg via de Carte Vitale;
• Opbouw van pensioenrechten;
• Aansluiting bij werkloosheids- en gezinsvoorzieningen;
• Toekenning van ziektekosten- en zwangerschapsvergoedingen.

Procedure

Aanmelding gebeurt bij de CPAM van de woonplaats of via www.ameli.fr.
Voor werknemers doet de werkgever meestal de eerste inschrijving.

Benodigde documenten:

• identiteitsbewijs;
• bewijs van woonadres (huurcontract of energierekening);
• bewijs van werk, studie of langdurig verblijf;
• bankrekeningnummer (RIB).

Na goedkeuring ontvangt u een attestation de droits en vervolgens de Carte Vitale.

3. Inschrijving bij de gemeente (mairie)

Hoewel inschrijving bij de mairie (gemeente) voor EU-burgers niet wettelijk verplicht is, is dit sterk aanbevolen.
De mairie registreert uw adres, wat van belang is voor:

• inschrijving van kinderen op school;
• afvalinzameling en gemeentelijke belastingen;
• toegang tot lokale voorzieningen;
• stemrecht bij Europese en gemeenteraadsverkiezingen (voor EU-burgers).

Benodigde documenten:

• identiteitsbewijs;
• bewijs van woonadres;
• eventueel bewijs van inkomen of werk.

De mairie kan een attestation de résidence afgeven als bewijs van woonplaats.

4. URSSAF / INSEE-registratie (alleen voor zelfstandigen)

Zelfstandige ondernemers moeten zich registreren bij de URSSAF (sociale inning) en het INSEE (nationaal statistiekbureau).
Na inschrijving ontvangt men:

• een SIREN-nummer (bedrijfsnummer);
• een SIRET-nummer (vestigingsnummer);
• en wordt men automatisch ingeschreven bij de belastingdienst.

Deze nummers vervangen dus de rol die in sommige andere landen door een nationaal identificatienummer wordt vervuld.

Overige relevante registraties

Bankrekening

Een Franse bankrekening is noodzakelijk voor het ontvangen van loon, het betalen van belastingen en het afsluiten van verzekeringen.
De bank vraagt doorgaans:

• een identiteitsbewijs;
• bewijs van woonadres in Frankrijk;
• en eventueel bewijs van inkomen.

Ziektekostenverzekering

Na drie maanden onafgebroken verblijf kan men zich aansluiten bij het PUMA-systeem (Protection Universelle Maladie), tenzij men via werk of pensioen al verzekerd is.
Aanmelding gebeurt via de CPAM.

Voertuigregistratie

Wie een voertuig meebrengt uit Nederland moet dit binnen één maand registreren via www.ants.gouv.fr.
Dit is een afzonderlijke registratie die niets met een NIE of persoonsnummer te maken heeft, maar wel vereist is voor het Franse verkeersrecht.

Samenvattend overzicht

Registratie	Instantie	Verplicht	Doel
Numéro fiscal	DGFiP (Belastingdienst)	Ja	Belasting, financiële identificatie
Numéro de sécurité sociale	CPAM	Ja	Zorg en sociale zekerheid
Inschrijving bij mairie	Gemeente	Aanbevolen	Adresbevestiging, lokale administratie
SIREN/SIRET (zelfstandigen)	INSEE / URSSAF	Ja, indien ondernemer	Ondernemingsregistratie
Carte Vitale	CPAM	Ja	Medische kosten en vergoeding

Juridische gevolgen van niet-registratie

Het niet tijdig aanvragen van de verplichte registraties kan leiden tot administratieve problemen, zoals:

• geen toegang tot het Franse zorgstelsel;
• weigering van toeslagen of fiscale voordelen;
• vertraging bij de belastingaangifte;
• onmogelijkheid om contracten of leningen af te sluiten.

Voor niet-EU-burgers kan het ontbreken van registratie zelfs leiden tot verlies van verblijfsrecht of boetes op grond van artikel L611-1 CESEDA.

Praktijkvoorbeeld

Een Nederlands gezin verhuist naar Bordeaux.
Binnen enkele weken melden zij zich bij de mairie voor adresregistratie.
Vervolgens openen zij een Franse bankrekening, schrijven zich in bij de belastingdienst (DGFiP) en melden zich bij de CPAM aan voor ziektekostenverzekering.
Na enkele maanden beschikken zij over een numéro fiscal, numéro de sécurité sociale en een Carte Vitale.
Hun kinderen kunnen vervolgens zonder probleem worden ingeschreven op de lokale basisschool.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl biedt een onafhankelijk platform voor het vergelijken van verhuisoffertes van erkende verhuisbedrijven.
Het platform:

• controleert uitsluitend of verhuisbedrijven zijn ingeschreven bij de Kamer van Koophandel;
• begeleidt geen administratieve registraties;
• verwijst gebruikers naar officiële instanties:
• www.service-public.fr voor algemene regelgeving;
• www.impots.gouv.fr voor belastingregistratie;
• www.ameli.fr voor zorg en sociale zekerheid;
• www.urssaf.fr voor ondernemersregistratie.

Conclusie

Frankrijk kent geen NIE-nummer zoals Spanje, maar wel verschillende verplichte registraties die samen het administratieve fundament vormen voor inwoners.
Iedereen die zich in Frankrijk vestigt, moet zich registreren bij de belastingdienst (numéro fiscal), bij de zorginstelling (numéro de sécurité sociale) en bij voorkeur bij de lokale gemeente.
Zelfstandigen moeten daarnaast een SIREN/SIRET-nummer aanvragen.

Deze registraties zijn essentieel om legaal te wonen, te werken en gebruik te maken van Franse voorzieningen.
jeofferte.nl ondersteunt emigranten met heldere informatie over deze verplichtingen, maar is geen uitvoerende partij.
Een correcte en tijdige registratie is de basis voor een rechtmatig en stabiel verblijf in Frankrijk.

Geldig paspoort of identiteitskaart bij emigratie naar Frankrijk

Inleiding

Bij emigratie naar Frankrijk is het bezit van een geldig paspoort of identiteitskaart een fundamentele vereiste.
Dit document dient niet alleen als reisdocument bij binnenkomst, maar ook als officieel identificatiemiddel bij alle administratieve, fiscale en sociale registraties in Frankrijk.

Voor Nederlandse en andere EU-burgers volstaat een geldige identiteitskaart om zich in Frankrijk te vestigen.
Een paspoort is niet verplicht, tenzij men buiten de Europese Unie reist of zich in Frankrijk wil registreren voor bepaalde handelingen die een paspoort vereisen (zoals bij sommige bankopeningen of notariële transacties).

jeofferte.nl biedt als onafhankelijk offerteplatform feitelijke en juridisch correcte informatie over internationale verhuizingen, waaronder de wettelijke vereisten bij emigratie.
Het platform verzorgt geen documentaanvragen, maar legt helder uit welke documenten vereist zijn en waarom.

Juridisch kader

Europese regelgeving

Het recht voor EU-burgers om zich vrij te verplaatsen en te vestigen in andere lidstaten is vastgelegd in Richtlijn 2004/38/EG.
Volgens deze richtlijn mogen EU-onderdanen Frankrijk binnenkomen en er verblijven met een geldig identiteitsbewijs of paspoort.
De Franse autoriteiten mogen geen aanvullende documenten eisen voor de grensoverschrijding of het vestigingsrecht.

Franse nationale regelgeving

De Franse regels omtrent identificatie zijn opgenomen in het Code de l’entrée et du séjour des étrangers et du droit d’asile (CESEDA) en het Code civil.
Artikel L212-1 CESEDA bepaalt dat EU-burgers die Frankrijk binnenkomen, hun identiteit moeten kunnen aantonen met een geldig identiteitsbewijs.
Voor niet-EU-burgers geldt dat een paspoort én eventueel visum of verblijfsvergunning verplicht zijn.

Verschil tussen paspoort en identiteitskaart

Identiteitskaart (carte d’identité)

• Geldig binnen de Europese Unie, de EER en Zwitserland.
• Voldoende voor emigratie naar Frankrijk voor EU-burgers.
• Wordt erkend door alle Franse overheidsinstanties, banken en zorginstellingen.
• Handig voor dagelijkse identificatie (bijv. post, zorg, politie, registratie bij de mairie).

Paspoort

• Internationaal geldig, ook buiten de Europese Unie.
• Vereist voor niet-EU-burgers, voor Franse visumaanvragen en bij reizen buiten de EU.
• Soms verplicht bij notariële handelingen, vastgoedtransacties of bedrijfsregistraties.

Voor de meeste Nederlanders die permanent in Frankrijk wonen, volstaat de Nederlandse identiteitskaart.
Het is echter aan te raden ook een geldig paspoort te behouden, vooral voor internationale reizen of bij langdurige administratieve procedures.

Verplichte geldigheid van documenten

Het identiteitsdocument moet gedurende het gehele verblijf geldig zijn.
Een verlopen paspoort of identiteitskaart is in Frankrijk niet rechtsgeldig en kan leiden tot administratieve vertragingen bij:

• inschrijving bij de gemeente (mairie);
• aanvraag van belasting- of zorgnummers;
• registratie van voertuigen;
• het openen van een bankrekening.

De Franse autoriteiten accepteren in principe geen verlopen documenten, ook niet tijdelijk.
In tegenstelling tot Nederland erkent Frankrijk de Nederlandse identiteitskaart niet langer automatisch als geldig na de officiële vervaldatum.

Gebruik van het identiteitsdocument bij Franse instanties

1. Gemeente (mairie)

Bij inschrijving in de woonplaats of aanvraag van een adresverklaring (attestation de résidence) moet men een geldig identiteitsbewijs tonen.
De mairie registreert het documentnummer en bewaart een kopie voor administratieve doeleinden.

2. Belastingdienst (DGFiP)

Bij de eerste registratie voor het verkrijgen van een numéro fiscal (fiscaal identificatienummer) is een geldig paspoort of identiteitskaart verplicht.
Zonder geldig identiteitsdocument wordt de aanvraag niet geaccepteerd.

3. Sociale zekerheid (CPAM)

Bij inschrijving voor ziektekostenverzekering via de Caisse Primaire d’Assurance Maladie (CPAM) is eveneens een geldig identiteitsbewijs vereist.
De Franse instanties accepteren kopieën alleen indien deze zijn voorzien van de verklaring "copie certifiée conforme à l’original".

4. Bankrekening

Bij het openen van een Franse bankrekening vragen banken altijd om een geldig paspoort of identiteitskaart én bewijs van woonadres.
Banken weigeren doorgaans verlopen documenten en kunnen de aanvraag afwijzen totdat een nieuw document wordt overgelegd.

Niet-EU-burgers

Niet-EU-burgers zijn verplicht om bij aankomst in Frankrijk een paspoort en eventueel visum of verblijfsvergunning (titre de séjour) te tonen.
Zij kunnen zich niet uitsluitend met een identiteitskaart legitimeren.
Het paspoort dient minimaal drie maanden na de geplande verblijfsduur geldig te zijn.

Voor langdurig verblijf of vestiging wordt het paspoort geregistreerd bij de préfecture, waar ook de verblijfsvergunning wordt aangevraagd.

Praktische aanbevelingen

1. Controleer de geldigheidsduur van paspoort of identiteitskaart ruim vóór vertrek.
   De aanvraag van een nieuw document in Nederland kan enkele weken duren.
2. Bewaar kopieën (digitaal en papier) van uw identiteitsdocumenten voor noodgevallen.
3. Gebruik een geldig document bij alle inschrijvingen (mairie, belastingdienst, CPAM, bank, school).
4. Meld verlies of diefstal onmiddellijk bij de lokale politie en de Nederlandse ambassade in Parijs of het consulaat in Marseille.
   U ontvangt dan een proces-verbaal en kunt een noodpaspoort aanvragen.
5. Let op bij naamwijzigingen of huwelijk: zorg dat uw documenten overeenkomen met Franse administraties om vertragingen te voorkomen.

Praktijkvoorbeeld

Een Nederlandse alleenstaande ouder verhuist naar Toulouse.
Bij inschrijving bij de mairie toont zij haar Nederlandse identiteitskaart en een huurcontract.
Vervolgens schrijft zij zich in bij de belastingdienst (DGFiP) en de CPAM.
Omdat haar identiteitskaart nog vier jaar geldig is, wordt deze overal zonder probleem geaccepteerd.
Haar paspoort gebruikt zij uitsluitend bij internationale reizen en het afsluiten van een hypotheek bij een Franse bank.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl is een onafhankelijk platform dat feitelijke informatie biedt over emigratie en verhuisformaliteiten.
Het platform:

• controleert enkel of verhuisbedrijven een geldige KvK-inschrijving hebben;
• verzorgt geen paspoort- of identiteitsaanvragen;
• verwijst gebruikers naar officiële instanties, waaronder:
• www.rijksoverheid.nl voor aanvraag of verlenging van Nederlandse reisdocumenten;
• www.service-public.fr voor Franse administratieve procedures;
• www.ambafrance-nl.org voor informatie over verblijf en documenten.

Conclusie

Een geldig paspoort of identiteitskaart is onmisbaar bij emigratie naar Frankrijk.
Voor EU-burgers, waaronder Nederlanders, volstaat een identiteitskaart voor verblijf, registratie en toegang tot diensten.
Niet-EU-burgers zijn verplicht een paspoort en eventueel verblijfsvergunning te tonen.

Het document moet gedurende het gehele verblijf geldig blijven en is vereist bij vrijwel alle administratieve stappen: inschrijving bij de gemeente, belastingdienst, CPAM, bank en school.

jeofferte.nl biedt duidelijke, onafhankelijke informatie over deze wettelijke verplichtingen, maar is geen uitvoerende instantie.
Een tijdige vernieuwing en zorgvuldige bewaring van identiteitsdocumenten voorkomt vertragingen en waarborgt een correcte, probleemloze inschrijving in Frankrijk.

Bewijs van huisvesting bij emigratie naar Frankrijk

Inleiding

Een bewijs van huisvesting (justificatif de domicile) is een essentieel document bij vrijwel elke administratieve inschrijving in Frankrijk.
Het geldt als officieel bewijs dat iemand daadwerkelijk op een bepaald adres woont en is verplicht bij onder meer:

• inschrijving bij de gemeente (mairie);
• aanvraag van een fiscaal nummer (numéro fiscal);
• inschrijving bij de ziektekostenverzekering (CPAM of PUMA);
• opening van een bankrekening;
• voertuigregistratie;
• schoolinschrijving van kinderen;
• en bij sommige visum- of verblijfsaanvragen voor niet-EU-burgers.

Zonder een geldig bewijs van huisvesting kan een emigrant in Frankrijk niet als officieel ingezetene worden beschouwd.

jeofferte.nl biedt als onafhankelijk offerteplatform feitelijke en juridisch correcte informatie over verhuisformaliteiten, maar verricht geen administratieve registraties.

Juridisch kader

De verplichting om een woonadres aan te tonen is vastgelegd in verschillende Franse wetten, waaronder:

• het Code civil, artikel 102, dat bepaalt dat ieders woonplaats wordt vastgesteld op de plaats van zijn hoofdverblijf;
• het Code de la sécurité sociale, dat inschrijving koppelt aan de woonplaats voor de toekenning van sociale rechten;
• het Code général des impôts, waarin het adres bepalend is voor de fiscale woonplaats.

Het bewijs van huisvesting dient dus zowel administratief als juridisch als uitgangspunt voor de Franse autoriteiten.

Wat geldt als bewijs van huisvesting?

De Franse overheid erkent verschillende soorten documenten als geldig bewijs.
Afhankelijk van de persoonlijke situatie kan het gaan om eigendom, huur, of huisvesting bij derden.

1. Bewijs bij eigen woning (eigenaar)

Wie een woning bezit in Frankrijk kan een van de volgende documenten overleggen:

• eigendomsakte (acte de propriété of titre de propriété);
• eigenaarsverklaring van de notaris (attestation notariale);
• recente belastingaanslag onroerend goed (avis de taxe foncière of taxe d’habitation);
• recente energierekening (EDF, GDF, water of internet) op eigen naam.

Het document moet maximaal drie maanden oud zijn, tenzij het een akte of belastingaanslag betreft.

2. Bewijs bij huurwoning

Huurders kunnen hun woonadres aantonen met:

• een huurcontract (bail de location) ondertekend door huurder en verhuurder;
• recente huurbetalingsbewijzen (quittances de loyer);
• of een recente energierekening op naam van de huurder.

Een huurovereenkomst zonder bewijs van betaling is meestal niet voldoende; autoriteiten vragen vaak om een combinatie van documenten.

3. Bewijs bij inwoning (hébergement à titre gratuit)

Wie tijdelijk bij familie of vrienden woont, kan geen nutsrekening op eigen naam tonen.
In dat geval is een attestation d’hébergement nodig.
Deze verklaring moet worden opgesteld en ondertekend door de persoon bij wie men inwoont, en vergezeld zijn van:

• een kopie van diens identiteitsbewijs;
• een bewijs van zijn of haar woonadres (bijvoorbeeld een energierekening of huurcontract).

De verklaring moet vermelden dat de betrokkene kosteloos op het adres verblijft en sinds welke datum.

4. Bewijs bij hotel, vakantieverblijf of tijdelijke huisvesting

In een tijdelijke situatie (bijvoorbeeld bij aankomst in afwachting van een huurwoning) kan men aantonen waar men verblijft met:

• een attestation de l’hôtel (verklaring van het hotel of pension, met handtekening en stempel);
• een facture d’hébergement temporaire (rekening van het verblijf);
• of een verklaring van een relocatiebureau of werkgever bij bedrijfsverplaatsing.

Deze documenten worden doorgaans slechts geaccepteerd als tijdelijke bewijsstukken, totdat een vast woonadres beschikbaar is.

Belang van actualiteit en consistentie

De Franse administratie hecht groot belang aan actualiteit en consistentie van het adresbewijs.
Het document mag niet ouder zijn dan drie maanden en het adres moet identiek zijn aan het adres dat wordt gebruikt bij andere inschrijvingen (zoals CPAM, belastingdienst en bank).

Afwijkende adressen tussen instanties kunnen leiden tot vertragingen of afwijzing van aanvragen.
Het is daarom raadzaam om direct na verhuizing alle instanties gelijktijdig op de hoogte te stellen van het nieuwe adres.

Gebruik van bewijs van huisvesting bij inschrijving

1. Inschrijving bij de gemeente (mairie)

Bij aanmelding in de woonplaats wordt een bewijs van huisvesting gevraagd als onderdeel van de adresregistratie.
De mairie kan vervolgens een attestation de résidence afgeven, die dient als officieel bewijs voor andere instanties.

2. Fiscaal nummer (numéro fiscal)

Bij inschrijving bij de Franse belastingdienst (DGFiP) moet men een geldig bewijs van adres overleggen.
Het nummer wordt gekoppeld aan het opgegeven woonadres en gebruikt voor de jaarlijkse belastingaangifte.

3. Ziektekostenverzekering (CPAM of PUMA)

Voor inschrijving bij de Caisse Primaire d’Assurance Maladie is een bewijs van huisvesting verplicht.
Het document bewijst dat men daadwerkelijk in Frankrijk verblijft en recht heeft op aansluiting bij het nationale zorgstelsel.

4. Bankrekening

Bij het openen van een bankrekening (compte bancaire) is een recent bewijs van huisvesting een wettelijke vereiste.
Banken accepteren alleen originele documenten of gewaarmerkte kopieën.

5. Scholen en sociale instanties

Voor inschrijving van kinderen op school of aanvraag van kinderbijslag (CAF) is een recent adresbewijs verplicht.
Het bepaalt tevens tot welke schoolzone (secteur scolaire) het gezin behoort.

Alternatieve documenten bij gebrek aan standaard bewijs

Wanneer iemand geen vaste woning heeft of nog geen huurcontract kan overleggen, kunnen de volgende documenten tijdelijk worden gebruikt:

• verklaring van een opvangorganisatie (centre d’hébergement of CCAS – Centre Communal d’Action Sociale);
• verklaring van een werkgever die tijdelijke huisvesting aanbiedt;
• of een verklaring van de eigenaar van een vakantieverblijf met duur en adres van verblijf.

Deze documenten worden doorgaans geaccepteerd voor een beperkte periode, tot formele huisvesting is geregeld.

Juridische en administratieve gevolgen van ontbreken

Het ontbreken van een geldig bewijs van huisvesting kan aanzienlijke gevolgen hebben:

• vertraging of weigering van fiscale en sociale inschrijving;
• geen mogelijkheid tot aansluiting bij de Franse zorgverzekering;
• onmogelijkheid om een bankrekening of verzekeringscontract te openen;
• afwijzing van aanvragen bij scholen of gemeenten.

Het Code civil beschouwt de woonplaats als een fundamenteel juridisch gegeven: zonder vast adres kan men in Frankrijk administratief niet als inwoner worden erkend.

Praktijkvoorbeeld

Een Nederlands gezin verhuist naar Frankrijk en verblijft de eerste maand in een huurappartement via een makelaar.
Zij ontvangen een ondertekend huurcontract en een EDF-energienota op hun naam.
Met deze documenten schrijven zij zich in bij de gemeente en bij de CPAM.
Na drie maanden ontvangen zij hun eerste Franse belastingnummer.

Een andere emigrant die tijdelijk bij een vriend inwoont, gebruikt een attestation d’hébergement, ondertekend door de bewoner, met kopie van diens identiteitsbewijs en een recente energierekening.
De CPAM accepteert dit als tijdelijk bewijs tot hij een eigen huurwoning vindt.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl biedt een onafhankelijk platform voor het vergelijken van verhuisoffertes van erkende verhuisbedrijven.
Het platform:

• controleert uitsluitend de Kamer van Koophandel-registratie van verhuisbedrijven;
• verzorgt geen administratieve inschrijving of huisvestingsdocumenten;
• verwijst gebruikers naar de officiële informatiekanalen:
• www.service-public.fr (rubriek: justificatifs de domicile);
• www.impots.gouv.fr (belastingregistratie);
• www.ameli.fr (gezondheidszorg).

Conclusie

Een bewijs van huisvesting is een juridisch verplicht document dat bevestigt dat men daadwerkelijk in Frankrijk woont.
Het is vereist voor vrijwel alle administratieve stappen – van belastingregistratie tot zorgverzekering en bankzaken.

Afhankelijk van de woonsituatie kan dit bewijs bestaan uit een eigendomsakte, huurcontract, energierekening of een verklaring van inwoning.
Het document moet actueel zijn en overeenkomen met het officiële adres bij andere instanties.

jeofferte.nl verstrekt betrouwbare informatie over deze verplichtingen, maar bemiddelt niet bij huisvesting of documentafgifte.
Een correct en recent bewijs van huisvesting is essentieel om uw verblijf in Frankrijk rechtsgeldig en administratief volledig te maken.

Voldoende financiële middelen bij emigratie naar Frankrijk

Inleiding

Wie wil emigreren naar Frankrijk krijgt te maken met specifieke eisen op het gebied van financiële draagkracht. Frankrijk verlangt van nieuwkomers – afhankelijk van nationaliteit, verblijfsduur en verblijfsdoel – dat zij over voldoende middelen van bestaan beschikken om niet ten laste te komen van de Franse sociale voorzieningen.

Deze eis is vooral relevant voor niet-EU-burgers en voor EU-burgers die langer dan drie maanden in Frankrijk willen verblijven zonder betaalde baan.
Het doel van de regelgeving is te garanderen dat migranten zelfstandig in hun levensonderhoud kunnen voorzien en beschikken over een stabiel inkomen of toereikend vermogen.

jeofferte.nl biedt als onafhankelijk offerteplatform informatie over internationale verhuizingen en helpt bij het vergelijken van verhuisbedrijven.
Het platform geeft geen juridisch of immigratieadvies en controleert geen financiële geschiktheid van emigranten. De informatie hieronder dient uitsluitend ter algemene toelichting, gebaseerd op Europese en Franse regelgeving.

Juridisch kader

1. Vrij verkeer binnen de Europese Unie

Burgers van een EU-lidstaat, EER-land (Noorwegen, IJsland, Liechtenstein) en Zwitserland hebben op grond van Richtlijn 2004/38/EG het recht om vrij in Frankrijk te verblijven.
Voor een verblijf langer dan drie maanden gelden echter voorwaarden:

• de migrant moet werknemer, zelfstandige, student of economisch niet-actieve persoon zijn;
• en moet voldoende financiële middelen hebben om geen beroep te doen op het Franse sociale stelsel.

Frankrijk heeft deze richtlijn omgezet in nationaal recht via het Code de l’entrée et du séjour des étrangers et du droit d’asile (CESEDA).

2. Toetsing door de Franse autoriteiten

Bij langdurig verblijf kan de préfecture (lokale immigratiedienst) of mairie (gemeente) bewijs vragen van voldoende middelen.
Deze toets vindt meestal plaats bij de aanvraag van een verblijfsdocument (“carte de séjour” voor niet-EU-burgers of optioneel “attestation de résidence” voor EU-burgers).

3. Doel van de regeling

De eis van financiële onafhankelijkheid is geen belastingmaatregel, maar een sociale waarborg: Frankrijk wil voorkomen dat personen zonder bestaansmiddelen recht krijgen op Franse bijstand (RSA – revenu de solidarité active).
De beoordeling is individueel en proportioneel; er bestaat geen algemene inkomensdrempel, maar er gelden richtbedragen als referentie.

Richtbedragen en normen

1. Referentie: Franse minimuminkomens (SMIC en RSA)

De Franse overheid hanteert vaak het minimumloon (SMIC) en de bijstandsuitkering (RSA) als maatstaf voor bestaansmiddelen.
In 2025 bedraagt het netto SMIC circa €1.400 per maand (alleenstaande werknemer, voltijds).
De RSA voor een alleenstaande volwassene ligt rond €635 per maand.

Als vuistregel geldt:

• wie beschikt over een maandelijks inkomen van minimaal het RSA-niveau, wordt doorgaans als financieel zelfstandig beschouwd;
• bij gezinnen of stellen wordt dit bedrag verhoogd met ongeveer 50% voor een partner en 30% per kind.

Huishoudtype	Richtbedrag bestaansmiddelen (2025)	Opmerking
Alleenstaande	€635 – €1.000 per maand	afhankelijk van bewijs en situatie
Echtpaar	€950 – €1.500 per maand	inclusief gezamenlijke inkomsten
Gezin met 2 kinderen	€1.500 – €2.000 per maand	stijgt naargelang aantal gezinsleden

Let op: dit zijn indicatieve bedragen. De uiteindelijke beoordeling ligt bij de Franse prefectuur of consulaire dienst.

2. Bewijsstukken van financiële middelen

De Franse autoriteiten kunnen vragen om:

• recente bankafschriften (meestal over 3–6 maanden);
• pensioen- of loonstroken;
• bewijs van huurinkomsten, spaartegoeden of investeringen;
• schriftelijke verklaring van garantsteller (bijv. familielid);
• voor zelfstandigen: balans, winst- en verliesrekening of bewijs van bedrijfsactiviteiten.

Het is niet vereist dat het inkomen uitsluitend uit Frankrijk komt. Inkomen uit Nederland (bijv. pensioen, verhuur, beleggingen of spaargeld) mag worden meegeteld, mits stabiel en aantoonbaar.

Financiële voorwaarden naar verblijfsdoel

1. Werknemers en zelfstandigen

EU-burgers die in Frankrijk werken of als zelfstandige actief zijn, voldoen automatisch aan de eis van voldoende middelen.
Bij inschrijving in Frankrijk volstaat dan:

• arbeidscontract of loonstrook (voor werknemers);
• inschrijving in het Registre du Commerce et des Sociétés (RCS) of bewijs van zelfstandige activiteit (voor ondernemers).

Voor zelfstandigen geldt dat het bedrijf reële economische activiteit moet uitoefenen; louter een inschrijving zonder omzet is onvoldoende.

2. Gepensioneerden en economisch niet-actieven

Personen die niet werken (zoals gepensioneerden, langdurig reizenden of renteniers) moeten aantonen dat zij:

• over een regelmatig inkomen of spaarsaldo beschikken;
• én een ziektekostenverzekering hebben die alle risico’s in Frankrijk dekt.

Een Nederlands pensioen, lijfrente of spaarrekening volstaat doorgaans als bewijs. De Franse autoriteiten kunnen vragen om een verklaring van de Nederlandse instantie die het pensioen uitbetaalt.

3. Studenten

Studenten moeten kunnen aantonen dat zij:

• ingeschreven staan bij een erkende Franse onderwijsinstelling;
• beschikken over voldoende middelen om studie en verblijf te bekostigen.

De referentienorm is doorgaans het RSA-bedrag per maand gedurende de studieduur, plus bewijs van ziektekostenverzekering (Europese zorgpas of particuliere dekking).

4. Niet-EU-burgers

Voor niet-EU-burgers gelden strengere voorwaarden. Bij een visumaanvraag voor langdurig verblijf (“visa long séjour valant titre de séjour”, VLS-TS) moet men aantonen dat men voldoende financiële middelen heeft om de duur van het verblijf te bekostigen.
De drempel ligt meestal op minimaal het Franse minimumloon (SMIC) of aantoonbaar spaarsaldo dat toereikend is voor ten minste 12 maanden.

Praktische aandachtspunten

1. Bankrekening

Wie in Frankrijk langdurig verblijft, moet een Franse bankrekening openen voor vaste lasten (huur, verzekeringen, nutsvoorzieningen).
Een stabiele rekening helpt bij het aantonen van financiële betrouwbaarheid.

2. Woonlasten en kosten van levensonderhoud

De Franse autoriteiten beoordelen niet alleen inkomen, maar ook uitgaven.
Een persoon met lage woonlasten en eigen woning heeft minder inkomen nodig dan iemand met hoge huur.
Gemiddeld liggen de maandelijkse levensonderhoudskosten (huur, voeding, verzekeringen) in Frankrijk tussen €1.200 en €2.000 per maand voor een alleenstaande.

3. Belasting- en bankdocumenten

Het is raadzaam om mee te nemen:

• recente aangifte inkomstenbelasting uit Nederland;
• bankverklaring of pensioenoverzicht;
• bewijs van ziektekostenverzekering.

Deze documenten worden vaak gevraagd bij de prefectuur, belastingdienst (Service des Impôts) of ziektekosteninstelling (CPAM).

Juridische gevolgen bij onvoldoende middelen

1. Voor EU-burgers

Een EU-burger kan in principe niet worden uitgewezen enkel wegens gebrek aan middelen, tenzij hij structureel een beroep doet op sociale bijstand en daardoor een “onredelijke belasting” vormt voor het Franse stelsel (Richtlijn 2004/38/EG, artikel 14).
In de praktijk betekent dit dat incidentele bijstandsaanvragen geen probleem vormen, maar langdurige afhankelijkheid wel.

2. Voor niet-EU-burgers

Bij visum- of verblijfsaanvragen geldt dat onvoldoende middelen direct kunnen leiden tot weigering of intrekking van de verblijfsvergunning.
De Franse overheid beoordeelt dit strikt: bij twijfel kan het consulaat aanvullende documenten eisen of de aanvraag afwijzen.

Verhouding tot Nederlandse regelgeving

Nederlanders die emigreren naar Frankrijk behouden bij vertrek de plicht tot:

• uitschrijving uit de BRP (Basisregistratie Personen);
• melding bij de Belastingdienst (M-formulier);
• eventueel stopzetten of export van Nederlandse uitkeringen (bijv. AOW, WW, bijstand).

Voor pensioenontvangers verandert de uitbetaling meestal niet, maar kan er bronheffing in Frankrijk gelden op grond van het belastingverdrag tussen Nederland en Frankrijk.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl biedt een onafhankelijk platform om verhuisoffertes te vergelijken en informatie te verkrijgen over internationale verhuizingen.
Het platform:

• controleert uitsluitend of verhuisbedrijven staan ingeschreven bij de Kamer van Koophandel (KvK);
• biedt geen immigratie- of financiële toetsing;
• adviseert gebruikers om zelf contact op te nemen met de Franse ambassade of préfecture voor actuele regelgeving over financiële vereisten.

Praktijkvoorbeeld

Een gepensioneerd echtpaar uit Utrecht wil zich permanent vestigen in de Provence.
Zij beschikken over een gezamenlijk pensioen van €3.200 per maand en €50.000 spaargeld.
Bij inschrijving in Frankrijk toont het echtpaar hun pensioenoverzichten en bankafschriften.
De prefectuur accepteert dit als bewijs van voldoende middelen, waardoor zij probleemloos een langdurig verblijfsdocument ontvangen.

Een alleenstaande jongere zonder werk en met een beperkt spaarsaldo krijgt echter het verzoek aanvullende documenten te overleggen of eerst werk te zoeken alvorens definitieve inschrijving.

Conclusie

Bij emigratie naar Frankrijk geldt als algemene voorwaarde dat men over voldoende financiële middelen moet beschikken om zelfstandig te kunnen wonen en leven, zonder afhankelijk te zijn van Franse sociale steun.
De hoogte van dit bedrag is niet wettelijk vastgelegd, maar wordt doorgaans beoordeeld aan de hand van het Franse minimuminkomen (RSA) of het minimumloon (SMIC).

De vereiste documenten verschillen per situatie, maar omvatten meestal bankafschriften, inkomensbewijzen en verzekeringsinformatie.
Voor EU-burgers volstaat doorgaans een stabiel inkomen of spaarsaldo; voor niet-EU-burgers gelden strengere toetsingscriteria bij visum- of verblijfsaanvragen.

jeofferte.nl helpt emigranten bij het vergelijken van erkende verhuisbedrijven en biedt betrouwbare informatie over internationale verhuisprocedures, maar voert geen financiële of immigratiebeoordeling uit.

Een goede voorbereiding – inclusief inzicht in uw financiële positie – voorkomt vertraging, weigering van verblijfsvergunning en onverwachte problemen bij inschrijving in Frankrijk.

Zorgverzekering afsluiten bij emigratie naar Frankrijk

Inleiding

Bij emigratie naar Frankrijk is het regelen van een zorgverzekering een van de belangrijkste stappen.
Frankrijk kent een ander zorgstelsel dan Nederland: het is deels publiek, deels particulier, en de aansluiting verloopt via de Caisse Primaire d’Assurance Maladie (CPAM) of een vergelijkbare instantie.
Iedereen die langdurig in Frankrijk verblijft — of het nu om werk, pensioen of permanente emigratie gaat — moet aangesloten zijn bij het Franse zorgstelsel of beschikken over een gelijkwaardige particuliere dekking.

Voor Nederlanders die emigreren naar Frankrijk gelden specifieke regels, afhankelijk van hun status (werkend, gepensioneerd, student of niet-actief).
Het niet tijdig afsluiten van een zorgverzekering kan leiden tot verlies van medische dekking, problemen bij inschrijving in Frankrijk en in sommige gevallen zelfs boetes of terugvorderingen.

jeofferte.nl is een onafhankelijk offerteplatform voor het vergelijken van verhuisbedrijven.
Het platform biedt algemene informatie over emigratie, maar verleent geen zorg- of verzekeringsadvies en voert geen controle uit op verzekeringsdekking.
De onderstaande informatie is bedoeld als feitelijke en juridische toelichting voor wie zich in Frankrijk wil vestigen.

Juridisch kader van de Franse zorgverzekering

1. Universeel recht op ziektekostenverzekering

Sinds de invoering van de Protection Universelle Maladie (PUMA) in 2016 heeft iedereen die permanent in Frankrijk woont recht op ziektekostenverzekering, mits hij of zij legaal verblijft.
De regeling is vastgelegd in het Code de la Sécurité Sociale (artikel L160-1 e.v.).

PUMA vervangt oudere regelingen en biedt basisdekking voor alle inwoners die:

• werken in Frankrijk of
• langer dan drie maanden onafgebroken in Frankrijk wonen en een stabiel verblijf kunnen aantonen.

2. Europese context

Voor EU-burgers geldt het principe van coördinatie van sociale zekerheidssystemen (Verordening (EG) nr. 883/2004).
Dit betekent dat u in principe slechts in één land verzekerd bent voor zorg en sociale zekerheid.
Bij emigratie naar Frankrijk moet dus worden bepaald in welk land u sociaal verzekerd bent.

De hoofdregel:

• U bent verzekerd in het land waar u werkt.
• Als u niet werkt, bent u verzekerd in het land waar u woont.
• Gepensioneerden vallen onder de verzekering van het land dat het pensioen uitbetaalt, tenzij zij inkomsten hebben uit arbeid in Frankrijk.

Situatie 1: U werkt in Frankrijk

Verplichte aansluiting bij de Sécurité Sociale

Wie in Frankrijk werkt, is automatisch onderworpen aan het Franse sociale zekerheidsstelsel.
De werkgever (of uzelf bij zelfstandige arbeid) draagt sociale premies af aan URSSAF, die ook bijdragen aan de Assurance Maladie.

Te ondernemen stappen

1. Vraag bij de lokale Caisse Primaire d’Assurance Maladie (CPAM) aansluiting aan.
2. Overleg:
• arbeidscontract of bewijs van zelfstandige activiteit;
• identiteitsbewijs;
• bewijs van adres in Frankrijk;
• RIB (bankrekeningnummer) voor terugbetalingen.
3. Na goedkeuring ontvangt u een numéro de sécurité sociale en vervolgens een Carte Vitale (zorgpas).

Deze pas geeft recht op vergoeding van medische kosten volgens de Franse tarieven.

Aanvullende verzekering

Het Franse systeem vergoedt doorgaans 60–70% van de medische kosten.
De rest wordt gedekt door een particuliere mutuelle (aanvullende zorgverzekering).
Deze is niet wettelijk verplicht, maar praktisch onmisbaar voor volledige dekking.

Situatie 2: U werkt in Nederland maar woont in Frankrijk (grensarbeider)

Als u in Nederland werkt maar in Frankrijk woont, blijft u verzekerd in Nederland.
U valt dan onder de Zorgverzekeringswet (Zvw) en betaalt in Nederland zorgpremie.

U hebt in dat geval recht op medische zorg in Frankrijk via het S1-formulier (verklaring van recht op zorg in woonland).

Te ondernemen stappen

1. Vraag bij uw Nederlandse zorgverzekeraar een S1-formulier aan.
2. Schrijf dit formulier in bij de CPAM in uw Franse woonplaats.
3. U wordt ingeschreven in het Franse zorgsysteem als “résident S1”.
4. U ontvangt een Carte Vitale, maar uw verzekering blijft formeel in Nederland.

Belangrijk: u betaalt geen Franse premie aan de CPAM, maar behoudt uw Nederlandse verzekering.

Situatie 3: U bent gepensioneerd uit Nederland

Nederlandse gepensioneerden die emigreren naar Frankrijk blijven in principe verzekerd via Nederland.
Zij vallen onder de Zorgverzekeringswet (Zvw) en betalen via het CAK (Centraal Administratie Kantoor) een bijdrage voor zorg in Frankrijk.

Stappenplan

1. Vraag bij het CAK een S1-formulier aan.
2. Schrijf het formulier in bij de CPAM van uw woonplaats in Frankrijk.
3. U ontvangt een Carte Vitale en krijgt toegang tot de Franse zorgverlening.
4. Kosten worden verrekend tussen Nederland en Frankrijk op basis van EU-afspraken.

Premiebetaling:

• De bijdrage wordt automatisch ingehouden op het pensioen of via het CAK gefactureerd.
• Er is geen verplichting om een Franse premie te betalen.

Aanvullende verzekering

Ook hier geldt: het basisstelsel dekt niet alles.
Veel Nederlandse gepensioneerden sluiten daarom een mutuelle santé af in Frankrijk voor aanvullende dekking (tandarts, brillen, ziekenhuisverblijf).

Situatie 4: U bent economisch niet-actief (geen werk of pensioen)

Wie niet werkt en geen pensioen ontvangt, moet zijn verblijf in Frankrijk zelf financieel kunnen dragen en bewijs leveren van ziektekostenverzekering.
Dit is een wettelijke voorwaarde voor verblijf langer dan drie maanden (Richtlijn 2004/38/EG).

Er zijn twee mogelijkheden:

1. Particuliere internationale zorgverzekering (bijv. via een internationale verzekeraar);
2. Aansluiting bij PUMA na drie maanden ononderbroken verblijf, mits u kunt aantonen dat u voldoende middelen van bestaan hebt.

Vereisten voor PUMA-toelating

• Minimaal drie maanden legaal verblijf in Frankrijk;
• Bewijs van vaste woonplaats;
• Bewijs van financiële onafhankelijkheid;
• Eventueel voorlopige verzekering voor de tussenliggende periode.

Eenmaal aangesloten bij PUMA betaalt u een bijdrage (cotisation subsidiaire maladie) op basis van uw inkomen.

Situatie 5: Studenten

Studenten uit Nederland die tijdelijk in Frankrijk studeren, kunnen in eerste instantie hun Nederlandse zorgverzekering behouden.
Zij dienen wel te beschikken over een Europese zorgpas (EHIC).

Bij verblijf langer dan één jaar of bij betaalde stage geldt meestal de verplichting tot aansluiting bij de Sécurité Sociale étudiante (via CPAM).
Ook hier is een aanvullende mutuelle sterk aanbevolen.

Aanvullende verzekering: de “mutuelle”

Het Franse zorgstelsel kent een eigen bijdrage (ticket modérateur) die zelden volledig wordt vergoed.
Daarom sluit de meerderheid van de inwoners een mutuelle santé af.

Soort dekking	Percentage vergoeding	Toelichting
Basis via PUMA of Assurance Maladie	± 60–70%	Wettelijke basisdekking
Mutuelle	Aanvulling tot 100% of meer	Deelt premie met werkgever of particulier afsluiten
Internationale verzekering	100% werelddekking	Vooral voor expats of tijdelijke emigranten

Tip: vergelijk verschillende aanbieders op dekking voor tandheelkunde, optiek en ziekenhuisopnames, want deze kosten lopen sterk uiteen.

Juridische aandachtspunten

1. Verzekeringsplicht:
   Zowel in Nederland (Zvw) als in Frankrijk (PUMA) geldt een wettelijke verplichting tot ziektekostenverzekering.
   Dubbele verzekering is verboden; u mag slechts in één land verzekerd zijn (EU-verordening 883/2004).
2. Verificatie van verzekeringsstatus:
   De Franse prefectuur kan bij inschrijving in het bevolkingsregister vragen om een verzekeringsbewijs.
   Zonder dit bewijs wordt inschrijving soms uitgesteld of geweigerd.
3. Belasting en sociale bijdragen:
   Wie via PUMA verzekerd is, betaalt premies via de Franse belastingdienst (URSSAF).
   De bijdrage bedraagt doorgaans 6,5% van het belastbaar inkomen boven een vrijstelling.
4. Bewijslast:
   Bewaar altijd kopieën van uw verzekeringsdocumenten (S1, EHIC, bewijs inschrijving CPAM).
   Deze kunnen nodig zijn bij medische zorg, emigratieformaliteiten of belastingaangifte.

Praktisch stappenplan

1. Bepaal uw status: werknemer, grensarbeider, gepensioneerde, student of niet-actief.
2. Vraag indien van toepassing een S1-formulier aan bij het CAK of uw zorgverzekeraar.
3. Schrijf u in bij CPAM met identiteitsbewijs, bewijs van adres, bankrekening (RIB) en verzekeringsdocumenten.
4. Ontvang uw Carte Vitale en activeer deze bij de apotheek of arts.
5. Sluit een mutuelle af voor aanvullende dekking.
6. Bewaar alle bewijsstukken voor administratie en eventuele controles.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl biedt een onafhankelijk platform voor het vergelijken van verhuisoffertes van erkende verhuisbedrijven.
Het platform:

• controleert enkel of aanbieders zijn ingeschreven bij de Kamer van Koophandel (KvK);
• biedt geen verzekeringsproducten of zorgadvies;
• verwijst gebruikers voor actuele informatie over zorgverzekering naar officiële instanties zoals:
• CPAM (www.service-public.fr),
• CAK (www.hetcak.nl),
• of de Nederlandse Zorgverzekeringslijn (www.zorgverzekeringslijn.nl).

Praktijkvoorbeeld

Een Nederlands echtpaar verhuist permanent naar de Dordogne.
De man ontvangt AOW en een aanvullend pensioen, de vrouw heeft geen inkomen.
Zij melden hun emigratie bij de Belastingdienst en vragen bij het CAK een S1-formulier aan.
Na inschrijving bij de CPAM ontvangen zij hun Carte Vitale en sluiten via een Franse verzekeraar een mutuelle af voor tandheelkunde en ziekenhuisverblijf.
Hun medische kosten worden voortaan rechtstreeks verrekend tussen Frankrijk en Nederland.

Een alleenstaande freelancer die zich vestigt in Parijs en werkt voor Franse klanten schrijft zich daarentegen in bij de URSSAF en betaalt Franse sociale premies; zijn verzekering loopt volledig via het Franse systeem.

Conclusie

Bij emigratie naar Frankrijk bent u verplicht een geldige zorgverzekering te hebben.
Welke verzekering geldt, hangt af van uw persoonlijke en arbeidsrechtelijke situatie:

• Werkt u in Frankrijk? → Verplichte aansluiting bij de Sécurité Sociale via CPAM.
• Woont u in Frankrijk maar werkt u in Nederland? → Blijft verzekerd in Nederland met S1-formulier.
• Bent u gepensioneerd uit Nederland? → Dekking via CAK/S1.
• Bent u niet-actief of zelfstandige zonder sociale aansluiting? → Na drie maanden aansluiting bij PUMA of tijdelijke particuliere verzekering.

Daarnaast is een aanvullende mutuelle sterk aanbevolen voor volledige kostenvergoeding.

jeofferte.nl helpt gebruikers bij het vergelijken van verhuisbedrijven en biedt betrouwbare toelichting over verhuisgerelateerde thema’s, maar verricht geen zorgadvies en beheert geen verzekeringen.

Een correcte zorgverzekering is niet alleen een wettelijke verplichting, maar ook een essentiële waarborg voor financiële zekerheid en toegang tot het Franse zorgstelsel — een stap die iedere emigrant zorgvuldig moet regelen vóór vertrek naar Frankrijk.

Belastingplicht in Frankrijk bij emigratie

Inleiding

Wie emigreert naar Frankrijk krijgt te maken met een wijziging in belastingplicht. Zodra u zich permanent in Frankrijk vestigt, kunt u worden beschouwd als fiscaal inwoner van Frankrijk. Dat betekent dat u daar belasting betaalt over (nagenoeg) uw wereldwijde inkomen.

De belastingplicht is afhankelijk van uw woonplaats, duur van verblijf, economische belangen en — bij Nederlanders — van het belastingverdrag tussen Nederland en Frankrijk.
Voor emigranten is het essentieel om te weten waar en over wat belasting moet worden betaald, om dubbele belasting te voorkomen en om te voldoen aan de Franse en Nederlandse wetgeving.

jeofferte.nl is een onafhankelijk offerteplatform dat particulieren en bedrijven helpt bij het vergelijken van verhuisoffertes.
Het platform geeft geen fiscaal advies en voert geen belastingcontroles uit.
De onderstaande informatie biedt een feitelijke en juridisch correcte toelichting op de Franse belastingplicht bij emigratie.

Juridisch kader

1. Franse wetgeving

De Franse belastingplicht is geregeld in het Code général des impôts (CGI).
Artikel 4 B CGI bepaalt dat iemand fiscaal inwoner van Frankrijk is indien aan één van de volgende criteria wordt voldaan:

1. Woonplaatscriterium (foyer) – Het hoofdverblijf (familie, echtgenoot of kinderen) bevindt zich in Frankrijk.
2. Verblijfscriterium – Men verblijft meer dan 183 dagen per jaar in Frankrijk.
3. Economisch belang – Het centrum van de economische activiteiten (inkomen, bezit, bedrijf) bevindt zich in Frankrijk.

Als u aan één of meer van deze criteria voldoet, bent u fiscaal inwoner van Frankrijk en valt u onder de onbeperkte belastingplicht.

2. Het belastingverdrag Nederland–Frankrijk

Frankrijk en Nederland hebben een verdrag ter voorkoming van dubbele belasting (vernieuwd op 16 maart 1973, met latere protocollen).
Dit verdrag regelt welk land belasting mag heffen over bepaalde inkomensbestanddelen, zoals loon, pensioen, vastgoed en vermogen.

De hoofdregel:

• U betaalt belasting in het land waar u woont (woonstaatbeginsel);
• Het andere land mag soms ook heffen (bronstaat), maar u krijgt dan vrijstelling of verrekening om dubbele belasting te voorkomen.

Belastingplicht per inkomenscategorie

Soort inkomen	Heffing bij woonplaats in Frankrijk	Toelichting
Inkomen uit werk in Frankrijk	Frankrijk	Belasting via Franse aangifte (IR)
Inkomen uit werk in Nederland	Nederland (bron), vrijstelling in Frankrijk via verdrag	Mogelijke verrekening
Pensioen uit Nederland (overheidspensioen)	Nederland	Frankrijk verleent vrijstelling, maar telt mee voor tarief (progressievoorbehoud)
Particulier pensioen (niet-overheid)	Frankrijk	Wordt in Frankrijk belast
Inkomen uit verhuur van Nederlands onroerend goed	Nederland	Frankrijk verleent vrijstelling
Inkomen uit Frans onroerend goed	Frankrijk	Verplicht aangeven
Vermogenswinst (verkoop beleggingen of vastgoed)	Afhankelijk van locatie van het goed	Franse regels bij Frans vastgoed
Sociale zekerheid / AOW	Afhankelijk van type en verdragstoepassing	Vaak gedeeltelijk vrijgesteld in Frankrijk

Soorten belasting in Frankrijk

1. Impôt sur le revenu (IR) – Inkomstenbelasting

De Franse inkomstenbelasting is progressief en geldt voor alle inwoners met wereldinkomen.
Het belastbaar inkomen wordt per fiscale eenheid (foyer fiscal) berekend, dus voor het gehele huishouden gezamenlijk.

Schijven inkomstenbelasting (2025, indicatief)

Schijf	Belastbaar inkomen	Tarief
1	tot €11.295	0%
2	€11.296 – €28.797	11%
3	€28.798 – €82.341	30%
4	€82.342 – €177.106	41%
5	boven €177.106	45%

Let op: tarieven gelden per ‘part’ (aandeel) binnen het huishouden; gezinnen profiteren van inkomensdeling (quotient familial).

Daarnaast kunnen sociale bijdragen (prélèvements sociaux) van circa 17,2% van toepassing zijn, afhankelijk van het type inkomen en de verzekeringsstatus.

2. Prélèvements sociaux – Sociale heffingen

Naast de inkomstenbelasting worden sociale bijdragen geheven op:

• rente, dividenden en huurinkomsten;
• kapitaalinkomsten (bijv. verkoop van aandelen of vastgoed).

Deze heffingen worden beschouwd als sociale bijdragen, maar functioneren feitelijk als extra belasting.

3. Impôt sur la fortune immobilière (IFI) – Vermogensbelasting op vastgoed

De IFI geldt alleen voor inwoners met een wereldwijd vastgoedvermogen boven €1,3 miljoen.
Het tarief varieert van 0,5% tot 1,5%, afhankelijk van de waarde.
Financiële beleggingen (aandelen, obligaties) vallen hier niet onder.

4. Lokale belastingen

Iedere inwoner betaalt lokale belastingen:

• Taxe foncière (eigenarenbelasting op onroerend goed);
• Taxe d’habitation (bewonersbelasting, inmiddels grotendeels afgeschaft voor hoofdverblijf).

Daarnaast kunnen er bijdragen gelden voor afval, water en andere gemeentelijke voorzieningen.

Dubbele belasting voorkomen

Het belastingverdrag Nederland–Frankrijk voorkomt dubbele belasting via twee methoden:

1. Vrijstellingsmethode: Frankrijk verleent vrijstelling voor inkomen dat in Nederland wordt belast (zoals Nederlands overheidspensioen of Nederlands onroerend goed).
   Dit inkomen telt wel mee voor de bepaling van het Franse belastingtarief (“progressievoorbehoud”).
2. Verrekeningsmethode: Als beide landen belasting heffen over hetzelfde inkomen, kan Frankrijk de Nederlandse belasting verrekenen met de Franse aanslag.

Praktisch voorbeeld

Een gepensioneerde Nederlander ontvangt:

• Nederlands overheidspensioen van €20.000 (belast in Nederland);
• Frans huurinkomen van €10.000.

In Frankrijk wordt het pensioen vrijgesteld, maar het totale inkomen (€30.000) bepaalt het belastingtarief.
Het tarief wordt vervolgens toegepast op het Franse inkomen van €10.000.

Belastingaangifte in Frankrijk

1. Wanneer en hoe indienen

Iedere inwoner van Frankrijk moet jaarlijks aangifte doen bij de Direction Générale des Finances Publiques (DGFiP).
De aangifte (déclaration de revenus) vindt digitaal plaats via impots.gouv.fr.

Belangrijk:

• Eerste aangifte moet meestal op papier gebeuren, daarna digitaal.
• De aangiftetermijn ligt tussen april en juni, afhankelijk van het departement.
• U ontvangt een numéro fiscal na inschrijving.

2. Bewijsstukken

U moet onder meer overleggen:

• overzicht van alle inkomsten wereldwijd;
• buitenlandse belastingaanslagen of -verklaringen;
• gegevens van bankrekeningen (ook buitenlandse, verplicht te melden);
• bewijs van betaalde buitenlandse belasting (voor verrekening).

3. Aangifte bij emigratie uit Nederland

Bij vertrek uit Nederland bent u verplicht een M-formulier in te vullen voor de Nederlandse Belastingdienst.
Daarin geeft u aan wanneer u bent verhuisd en welk deel van het jaar u nog in Nederland woonde.
Zo voorkomt u dubbele belasting over hetzelfde belastingjaar.

Belasting bij aankoop of bezit van Frans vastgoed

Wie in Frankrijk onroerend goed bezit (woning of tweede huis), betaalt ongeacht woonplaats:

• Taxe foncière (jaarlijks, eigenarenbelasting);
• eventueel Taxe d’habitation (alleen bij niet-hoofdverblijf);
• bij verkoop: plus-value belasting (meestal 19% + 17,2% sociale heffing).

Niet-ingezetenen (zoals Nederlanders met tweede woning) blijven beperkt belastingplichtig in Frankrijk, maar kunnen vrijstelling krijgen volgens het verdrag.

Sociale zekerheid en belasting

Sociale zekerheid en belasting zijn in Frankrijk nauw verweven.
Wie werkt of pensioen ontvangt in Frankrijk, betaalt doorgaans sociale bijdragen via de belastingdienst (URSSAF).
Deze bijdragen gelden als onderdeel van het sociale stelsel en zijn verplicht, ongeacht de hoogte van het inkomen.

Let op: Nederlanders die een Nederlands pensioen ontvangen en onder het CAK/S1-stelsel vallen, zijn niet onderworpen aan Franse sociale bijdragen over dit pensioen.

Controle en sancties

1. Verplichting tot aangifte

Iedereen met inkomsten uit Frankrijk (ook niet-ingezetenen) is verplicht aangifte te doen.
Niet-aangegeven inkomsten kunnen leiden tot:

• boetes tot 80% van het verschuldigde bedrag;
• rente van 0,2% per maand;
• strafrechtelijke vervolging bij fraude.

2. Informatie-uitwisseling tussen landen

Nederland en Frankrijk wisselen via de EU-richtlijn 2011/16/EU automatisch informatie uit over:

• inkomsten;
• bankrekeningen;
• pensioenbetalingen;
• onroerend goed.

Dubbel aangifte ontlopen is daardoor vrijwel onmogelijk.

Praktische tips voor emigranten

1. Regel uitschrijving uit Nederland (BRP) en dien een M-formulier in bij de Belastingdienst.
2. Schrijf u in bij de Franse belastingdienst zodra u een vast adres hebt.
3. Open een Franse bankrekening — nodig voor belastingbetaling en teruggaaf.
4. Meld buitenlandse rekeningen in uw Franse aangifte.
5. Bewaar Nederlandse aanslagen en loonstroken, nodig voor verrekening of vrijstelling.
6. Overweeg professioneel fiscaal advies, zeker bij gemengde inkomens of vastgoed in twee landen.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl biedt een onafhankelijk platform voor het vergelijken van erkende verhuisbedrijven.
Het platform:

• controleert enkel KvK-inschrijvingen van aanbieders;
• biedt geen fiscaal advies en geen begeleiding bij belastingaangiften;
• adviseert gebruikers om contact op te nemen met:
• de Franse belastingdienst (impots.gouv.fr),
• de Nederlandse Belastingdienst Buitenland,
• of een erkend fiscaal adviseur gespecialiseerd in grensoverschrijdende situaties.

Praktijkvoorbeeld

Een echtpaar verhuist in mei van Nederland naar Frankrijk.

• Man: ontvangt Nederlands overheidspensioen (€24.000/jaar).
• Vrouw: ontvangt Frans inkomen uit parttime werk (€12.000/jaar).

Belastingheffing:

• Het pensioen blijft in Nederland belast (overheidspensioen, vrijstelling in Frankrijk).
• Het Franse inkomen wordt in Frankrijk belast.
• In Frankrijk telt het Nederlandse pensioen mee voor het tarief (progressievoorbehoud).

Het echtpaar doet in Nederland een M-aangifte en in Frankrijk een volledige jaaropgave.

Conclusie

Wie emigreert naar Frankrijk wordt doorgaans fiscaal inwoner van Frankrijk zodra het hoofdverblijf, economische belang of verblijfduur daar ligt.
In dat geval geldt de onbeperkte belastingplicht over het wereldinkomen, met toepassing van het belastingverdrag Nederland–Frankrijk om dubbele belasting te voorkomen.

Belasting in Frankrijk omvat niet alleen inkomstenbelasting (IR), maar ook sociale bijdragen, lokale heffingen en eventueel vermogensbelasting (IFI).
Een zorgvuldige overgangsregeling — inclusief tijdige uitschrijving uit Nederland en inschrijving bij de Franse fiscus — voorkomt dubbele heffing en boetes.

jeofferte.nl biedt een onafhankelijk platform om verhuisbedrijven te vergelijken en betrouwbare informatie over emigratieprocessen te raadplegen, maar verleent geen fiscaal of juridisch advies.

Een goed begrip van de belastingplicht in Frankrijk is essentieel voor een juridisch correcte, financiële en administratief soepele emigratie.

Registratie voor werk of onderneming bij emigratie naar Frankrijk

Inleiding

Wie emigreert naar Frankrijk met de intentie om er te werken of een onderneming te starten, krijgt te maken met specifieke registratieverplichtingen. Frankrijk kent een uitgebreid systeem van beroeps- en ondernemingsregistratie dat geldt voor zowel werknemers, zelfstandigen als vennootschappen.

Het correct registreren van werkzaamheden is niet alleen een administratieve stap, maar heeft directe gevolgen voor:

• sociale zekerheid en belastingen;
• verzekeringsplicht (bijv. ziektekosten en aansprakelijkheid);
• juridische erkenning van het bedrijf;
• en, voor niet-EU-burgers, de verblijfsstatus.

Een juiste registratie voorkomt problemen met de Franse belastingdienst (DGFiP), de sociale instanties (URSSAF) en de inspecties voor arbeid en ondernemingen.

jeofferte.nl fungeert als een onafhankelijk offerteplatform waar gebruikers erkende verhuisbedrijven kunnen vergelijken.
Het platform biedt geen fiscaal, juridisch of ondernemingsadvies, maar verstrekt feitelijke informatie over procedures die relevant zijn bij emigratie en vestiging in Frankrijk.

Juridisch kader

1. Toepasselijke regelgeving

De registratie van werk en ondernemingen in Frankrijk is geregeld in onder meer:

• het Code du travail (arbeidsrecht);
• het Code de commerce (handelsrecht);
• het Code général des impôts (CGI) (belastingrecht);
• en het Code de la sécurité sociale (sociale zekerheid).

Afhankelijk van de aard van de activiteit zijn verschillende instanties betrokken bij de registratie:

• URSSAF – inning sociale bijdragen en registratie zelfstandigen;
• INSEE – toekenning van het bedrijfsnummer (SIREN/SIRET);
• Chambre de Commerce et d’Industrie (CCI) of Chambre des Métiers et de l’Artisanat (CMA) – beroepsregistratie;
• Service des Impôts des Entreprises (SIE) – fiscale registratie.

Werknemers: inschrijving en arbeidsrechtelijke registratie

1. Werken in loondienst

Wie in Frankrijk een arbeidscontract aangaat, hoeft zelf geen ondernemingsregistratie te doen. De werkgever regelt de inschrijving bij alle instanties.

De werkgever is verplicht:

• de werknemer aan te melden bij de URSSAF voor sociale verzekeringen;
• loonbelasting (retenue à la source) in te houden via de impôt sur le revenu;
• een arbeidsovereenkomst op te stellen conform het Code du travail.

De werknemer ontvangt vervolgens:

• een numéro de sécurité sociale (sociaal zekerheidsnummer);
• loonstroken met vermelding van sociale bijdragen en belasting;
• rechten op Franse sociale voorzieningen (zorg, pensioen, werkloosheid).

2. EU-burgers en verblijfsrecht

Burgers uit de EU, EER of Zwitserland hebben geen werkvergunning nodig.
Zij mogen vrij werken in Frankrijk, mits zij zich registreren bij de lokale instanties (gemeente, CPAM, belastingdienst).

Voor hen geldt wel de verplichting tot:

• inschrijving in het Franse sociaal zekerheidsstelsel;
• betaling van inkomstenbelasting in Frankrijk over lokaal verdiend loon.

3. Niet-EU-burgers

Voor niet-EU-burgers is een verblijfsvergunning met werktoestemming vereist (“titre de séjour avec autorisation de travail”).
Deze wordt aangevraagd via de préfecture of het Franse consulaat vóór aankomst.

Zonder geldige werkvergunning mag men niet werken of zich als zelfstandige vestigen.

Zelfstandige ondernemers (travailleurs indépendants)

1. Keuze van rechtsvorm

Frankrijk kent verschillende rechtsvormen voor zelfstandigen en kleine ondernemingen.
De meest voorkomende zijn:

Rechtsvorm	Kenmerken	Verantwoordelijkheid	Opmerking
Micro-entreprise	Eenvoudig systeem, geschikt voor kleine zelfstandigen	Onbeperkt (persoonlijk)	Vereenvoudigde boekhouding en forfaitaire belastingen
Entreprise individuelle (EI)	Eenmanszaak	Onbeperkt, tenzij met EIRL-status	Persoonlijk vermogen deels beschermd
EURL	Eenpersoons-BV (SARL met één aandeelhouder)	Beperkt tot inbreng	Geschikt voor kleine zelfstandigen met risico’s
SARL / SAS / SASU	Vennootschappen met rechtspersoonlijkheid	Beperkt	Gebruikelijk voor grotere ondernemingen of samenwerkingen

De keuze van rechtsvorm bepaalt de belastingregime, de sociale bijdragen en de administratieve verplichtingen.

2. Registratieprocedure

a. Via het Guichet unique (www.guichet-entreprises.fr)

Sinds 2023 gebeurt de registratie van ondernemingen digitaal via het Guichet unique des formalités des entreprises, een centraal loket dat alle gegevens doorstuurt naar de bevoegde instanties.

De registratie omvat:

1. Opgeven van persoonlijke gegevens en adres;
2. Beschrijving van de activiteit;
3. Upload van identiteitsbewijs en eventueel diploma’s;
4. Keuze van rechtsvorm en fiscaal regime;
5. Automatische toekenning van SIREN/SIRET-nummer door het INSEE;
6. Automatische inschrijving bij de URSSAF, CCI of CMA.

b. U ontvangt vervolgens:

• een extrait K-bis (officieel uittreksel uit het handelsregister, vergelijkbaar met het Nederlandse KvK-uittreksel);
• een SIRET-nummer voor identificatie bij belasting en facturatie;
• bevestiging van registratie bij URSSAF of RSI (sociale zekerheid zelfstandigen).

Micro-entrepreneur-regeling (voorheen auto-entrepreneur)

Deze regeling is bedoeld voor kleine zelfstandigen met beperkte omzet.
Voordelen:

• Eenvoudige online-registratie;
• Geen btw-heffing tot bepaalde omzetdrempel (2025: €36.800 voor diensten, €91.900 voor handel);
• Forfaitaire belasting en sociale bijdragen (meestal ±22% van omzet).

Verplichtingen:

• Facturatie met SIRET-nummer;
• Aangifte van omzet per maand of kwartaal;
• Jaarlijkse inkomstenopgave via impots.gouv.fr.

Voor Nederlanders die freelance of parttime in Frankrijk willen werken, is dit vaak de meest toegankelijke optie.

Ondernemingen met personeel

Wie personeel in dienst neemt, moet voldoen aan aanvullende verplichtingen:

• Aanmelding bij URSSAF via de Déclaration Préalable à l’Embauche (DPAE);
• Afdragen van sociale lasten (werkgeversbijdragen, gemiddeld 40–45% van het brutoloon);
• Opstellen van arbeidscontracten conform Code du travail;
• Aansluiting bij een mutuelle d’entreprise (verplichte ziektekostenverzekering voor werknemers).

Bij structurele tewerkstelling van buitenlandse werknemers kunnen ook meldingsplichten bij de arbeidsinspectie (DIRECCTE) gelden.

Fiscale registratie

1. Inschrijving bij de belastingdienst (DGFiP)

Elke ondernemer wordt automatisch aangemeld bij het Service des Impôts des Entreprises (SIE).
Daar worden de volgende belastingen beheerd:

• Impôt sur le revenu (IR) of impôt sur les sociétés (IS);
• Taxe sur la valeur ajoutée (TVA) (btw);
• Lokale bedrijfsbelasting (CFE – Cotisation Foncière des Entreprises).

2. Btw (TVA)

De meeste ondernemingen zijn btw-plichtig zodra zij de vrijstellingsdrempels overschrijden.
De standaard btw-tarieven in Frankrijk zijn:

• 20% (standaard);
• 10% (diensten, horeca);
• 5,5% of 2,1% (basisproducten en medische zorg).

3. Sociale bijdragen

Zelfstandigen betalen bijdragen aan URSSAF en (indien van toepassing) pensioenfondsen (bijv. CIPAV, SSI).
De bijdragen zijn afhankelijk van het inkomen of de omzet en omvatten:

• ziektekostenverzekering;
• pensioen;
• gezinsbijslag;
• beroepsziekten.

Juridische verplichtingen voor buitenlandse ondernemers

1. EU-burgers

EU-onderdanen mogen vrij ondernemen in Frankrijk, mits zij voldoen aan dezelfde regels als Franse burgers.
Er is geen aparte vergunning nodig, maar men moet zich registreren en belasting afdragen.

2. Niet-EU-burgers

Niet-EU-burgers die in Frankrijk een bedrijf willen oprichten, hebben een verblijfsvergunning als zelfstandige ondernemer nodig (“carte de séjour mention entrepreneur/profession libérale”).
Hiervoor moet worden aangetoond dat:

• de onderneming levensvatbaar is;
• er voldoende financiële middelen zijn;
• er geen risico is op afhankelijkheid van Franse sociale voorzieningen.

De aanvraag verloopt via het consulaat of de préfecture.

Praktische aandachtspunten

1. Open een Franse bankrekening op naam van de onderneming (verplicht voor rechtspersonen en aanbevolen voor zelfstandigen).
2. Zorg voor een Frans zakelijk adres – dit kan een woonadres of domiciliebedrijf zijn.
3. Sluit verplichte verzekeringen af, zoals:
• aansprakelijkheidsverzekering (responsabilité civile professionnelle);
• beroepsverzekering voor bepaalde sectoren (bouw, transport, zorg).
4. Controleer vergunningen of beroepskwalificaties – sommige beroepen (architect, arts, notaris, loodgieter) vereisen Franse erkenning van diploma’s (via France Compétences of de DREETS).
5. Bewaar alle registratie- en belastingdocumenten zorgvuldig.

Praktijkvoorbeeld

Een Nederlandse grafisch ontwerper verhuist naar Lyon en start daar als zelfstandige.
Zij registreert zich online als micro-entrepreneur via guichet-entreprises.fr.
Binnen tien dagen ontvangt zij een SIRET-nummer en bevestiging van inschrijving bij URSSAF.
Zij opent een Franse bankrekening, sluit een aansprakelijkheidsverzekering af en meldt zich aan bij de CPAM voor ziektekostenverzekering.
Alle inkomsten worden voortaan opgegeven via impots.gouv.fr.

Een Nederlandse aannemer die in Frankrijk structureel bouwactiviteiten uitvoert, moet zich daarentegen inschrijven bij de Chambre des Métiers, btw-aangifte doen in Frankrijk en voldoen aan Franse bouw- en veiligheidsnormen.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl is een onafhankelijk platform dat gebruikers helpt bij het vergelijken van verhuisoffertes van erkende verhuisbedrijven.
Het platform:

• controleert uitsluitend KvK-inschrijving van verhuisbedrijven;
• geeft geen ondernemersadvies en begeleidt geen registraties bij Franse instanties;
• verwijst gebruikers naar de officiële informatiekanalen:
• www.guichet-entreprises.fr,
• www.service-public.fr,
• www.impots.gouv.fr,
• www.urssaf.fr.

Conclusie

Bij emigratie naar Frankrijk en het starten van werk of onderneming gelden duidelijke registratieverplichtingen.
Werknemers worden via hun werkgever aangemeld bij de Franse sociale instanties, terwijl zelfstandigen of ondernemers zich moeten registreren via het Guichet unique en bij instanties zoals URSSAF, INSEE en DGFiP.

De juiste registratie is essentieel voor:

• toegang tot de Franse sociale zekerheid;
• correcte belastingafdracht;
• en juridische erkenning van de beroepsactiviteiten.

jeofferte.nl ondersteunt gebruikers bij de praktische voorbereiding van hun emigratie, maar verleent geen fiscaal of juridisch advies.
Een correcte registratie voor werk of onderneming vormt de basis voor een stabiele en rechtmatig geregelde vestiging in Frankrijk, zowel voor particulieren als bedrijven.

Inschrijving van kinderen op school bij emigratie naar Frankrijk

Inleiding

Bij emigratie naar Frankrijk is de inschrijving van kinderen op school een verplichte en essentiële stap.
Frankrijk kent een streng gereguleerd onderwijssysteem waarin leerplicht en toelating nauwkeurig zijn vastgelegd in de wet.
Ouders die zich permanent in Frankrijk vestigen, moeten hun kinderen tijdig inschrijven bij een Franse onderwijsinstelling of erkende privéschool.

De procedure verschilt enigszins per leeftijdscategorie (basisonderwijs, voortgezet onderwijs, middelbaar beroepsonderwijs), maar de juridische verplichting tot inschrijving geldt voor alle kinderen tussen 3 en 16 jaar die in Frankrijk wonen, ongeacht nationaliteit of verblijfsstatus.

jeofferte.nl is een onafhankelijk offerteplatform dat zich richt op het vergelijken van verhuisbedrijven.
Het platform biedt geen onderwijsbemiddeling of schoolinschrijving, maar verschaft feitelijke informatie over administratieve stappen bij emigratie, waaronder de schoolinschrijving van kinderen in Frankrijk.

Juridisch kader

1. Leerplicht (obligation scolaire)

De leerplicht in Frankrijk is vastgelegd in het Code de l’éducation, artikel L131-1 e.v.
Sinds 2019 geldt in Frankrijk:

• Leerplicht vanaf 3 jaar (vroeger 6 jaar);
• Tot en met 16 jaar verplicht onderwijs;
• Ouders dragen wettelijke verantwoordelijkheid voor inschrijving en aanwezigheid.

De Franse leerplicht geldt voor alle kinderen die in Frankrijk wonen, ook als zij niet de Franse nationaliteit hebben.

2. Toezicht en handhaving

Gemeenten (mairies) controleren jaarlijks of leerplichtige kinderen zijn ingeschreven.
Niet-naleving kan leiden tot officiële waarschuwingen en – in uiterste gevallen – bestuurlijke sancties.

3. Soorten onderwijs

Frankrijk kent drie erkende vormen van onderwijs:

1. Openbaar onderwijs (écoles publiques) – kosteloos en door de staat gefinancierd;
2. Privé-onderwijs onder contract (écoles privées sous contrat) – deels door de staat bekostigd, met eigen toelatingsbeleid;
3. Privé-onderwijs buiten contract (hors contrat) – volledig particulier, vrijer in lesprogramma maar onder toezicht van de onderwijsinspectie.

Daarnaast is huisonderwijs (instruction en famille) toegestaan, maar alleen onder strikte voorwaarden en na goedkeuring door de onderwijsautoriteiten.

Verantwoordelijkheid van ouders

Volgens artikel L131-5 van het Code de l’éducation moeten ouders hun kind binnen acht dagen na verhuizing inschrijven op een erkende school of onderwijsinstelling in de nieuwe woonplaats.

Bij emigratie vanuit Nederland naar Frankrijk geldt dus:

• Zodra het gezin officieel in Frankrijk verblijft (met een vast adres), moet de inschrijving plaatsvinden bij de gemeente (mairie).
• De mairie wijst de lokale school toe op basis van woonadres en schoolcapaciteit.

Inschrijving in het basisonderwijs

1. Leeftijd en structuur

Het Franse basisonderwijs bestaat uit twee fasen:

• École maternelle (kleuteronderwijs) – van 3 tot 6 jaar;
• École élémentaire (lager onderwijs) – van 6 tot 11 jaar.

2. Procedure

De inschrijving verloopt in twee stappen:

a. Inschrijving bij de gemeente (mairie)

De mairie van de woonplaats wijst de openbare school toe.
Benodigde documenten:

• Paspoort of identiteitskaart van het kind en de ouders;
• Bewijs van woonadres (bijv. huurcontract of energierekening);
• Geboorteakte (origineel, vertaald in het Frans door een beëdigd vertaler indien niet in het Frans opgesteld);
• Bewijs van vaccinaties (vaccinatieboekje of medisch attest);
• Eventueel bewijs van eerdere schoolinschrijving of rapporten.

b. Inschrijving bij de school

Na goedkeuring door de mairie ontvangt u een certificat d’inscription.
Dit document wordt overhandigd aan de schooldirectie voor de definitieve toelating.
De school vraagt mogelijk aanvullende documenten, zoals:

• recente pasfoto’s;
• medische verklaring;
• formulier met contactgegevens en noodnummers.

De school bevestigt de toelating schriftelijk.

3. Vrije schoolkeuze

In beginsel wordt een kind geplaatst op de school die hoort bij de schoolzone (secteur scolaire) van het woonadres.
Ouders kunnen een verzoek tot plaatsing op een andere school indienen (dérogation scolaire), maar dit wordt alleen toegestaan bij bijzondere omstandigheden (bijv. specifieke taalondersteuning, broers/zussen op andere school, medische reden).

Inschrijving in het voortgezet onderwijs

1. Structuur

Het Franse voortgezet onderwijs bestaat uit:

• Collège (onderbouw, 11–15 jaar);
• Lycée (bovenbouw, 15–18 jaar).

Na het lycée volgt eventueel hoger onderwijs (université, BTS, classes préparatoires).

2. Procedure

Voor de inschrijving in het collège of lycée geldt een vergelijkbare tweestapsprocedure:

a. Aanmelding bij de mairie of het rectorat d’académie

De gemeente of de regionale onderwijsdienst wijst een onderwijsinstelling toe op basis van leeftijd en woonplaats.

b. Inschrijving bij de school

U moet dezelfde basisdocumenten overleggen als bij het basisonderwijs, plus:

• schooldossier uit Nederland (rapporten, cijferlijsten, overzicht van gevolgde vakken);
• eventueel vertaling van schooldocumenten naar het Frans;
• verklaring van taalvaardigheid (voor toelating tot Franstalige klassen of tweetalig onderwijs).

De Franse onderwijsautoriteiten kunnen uw kind plaatsen in een klas met aangepast niveau (classe d’accueil) om de taal en het Franse onderwijssysteem aan te leren.

3. Taalondersteuning

Niet-Franstalige kinderen krijgen vaak extra taallessen via de UPE2A (Unités Pédagogiques pour Élèves Allophones Arrivants).
Deze programma’s helpen leerlingen binnen één tot twee jaar volledig te integreren in het reguliere onderwijs.

Vaccinatie en gezondheidseisen

Bij inschrijving is het tonen van een vaccinatiebewijs verplicht.
Volgens het Franse gezondheidsrecht (Code de la santé publique, art. L3111-2) moeten kinderen ingeënt zijn tegen o.a.:

• difterie, tetanus, polio, hepatitis B;
• mazelen, bof, rubella;
• meningitis en kinkhoest.

Zonder geldig vaccinatiebewijs kan de school de toelating weigeren.

Schoolinschrijving bij internationale of privéscholen

Naast het openbare stelsel zijn er veel internationale scholen in Frankrijk, vooral in regio’s als Parijs, Lyon, Toulouse en Nice.
Deze scholen volgen meestal het International Baccalaureate (IB), het Britse, Amerikaanse of Nederlandse curriculum.

Kenmerken:

• Onderwijs vaak in meerdere talen;
• Jaarlijkse schoolkosten tussen €8.000 en €25.000;
• Toelating op basis van dossier, taalniveau en soms toelatingsgesprek.

Voor emigranten die tijdelijk in Frankrijk verblijven of kinderen willen laten doorstromen naar internationale universiteiten, is dit een geschikt alternatief.

Financiële en administratieve aspecten

1. Kosten

Openbaar onderwijs is gratis, maar ouders betalen:

• schoolbenodigdheden (boeken, schriften);
• kantinekosten (cantine scolaire, gemiddeld €3–5 per maaltijd);
• buitenschoolse opvang (garderie of périscolaire).

Privéscholen rekenen inschrijvings- en lesgelden, afhankelijk van locatie en status.

2. Kinderbijslag en steun

Ouders die legaal in Frankrijk wonen, kunnen in aanmerking komen voor:

• Allocations familiales (gezinsbijslag) via de CAF (Caisse d’Allocations Familiales);
• Bourses scolaires (onderwijsbeurzen) voor gezinnen met lager inkomen;
• Aide à la rentrée scolaire (ARS) – jaarlijkse bijdrage voor schoolkosten.

Documentoverzicht bij inschrijving

Document	Vereist	Toelichting
Paspoort / ID kind	✔	Voor identificatie
Geboorteakte	✔	Verplicht, vaak vertaling nodig
Bewijs van woonadres	✔	Huurcontract, energierekening of eigendomsbewijs
Vaccinatiebewijs	✔	Verplicht voor toelating
Schoolrapporten / cijferlijsten	✔ (bij voortgezet onderwijs)	Voor plaatsingsniveau
Foto’s en medische verklaring	Vaak	Afhankelijk van school
Certificat d’inscription mairie	✔	Toewijzing openbare school

Juridische bijzonderheden

1. Huisonderwijs (Instruction en famille, IEF)
• Toegestaan, maar sinds 2022 onder strengere voorwaarden (wet nr. 2021-1109).
• Ouders moeten jaarlijks toestemming aanvragen bij de rectorat.
• Er vindt inspectie plaats door de onderwijsautoriteiten.
2. Internationale diploma’s
• Buitenlandse diploma’s kunnen worden erkend door France Éducation International.
• Voor overgang naar hoger onderwijs kan een niveauverklaring (attestation de comparabilité) vereist zijn.
3. Verantwoordelijkheid ouders
• Ouders blijven juridisch verantwoordelijk voor aanwezigheid en leerplicht (Code de l’éducation, art. L131-8).
• Ongeoorloofd schoolverzuim kan leiden tot geldboetes of verwijzing naar jeugdzorginstanties.

Praktijkvoorbeeld

Een Nederlands gezin verhuist naar de Haute-Savoie.
Zij melden zich binnen een week na aankomst bij de mairie van hun gemeente.
De gemeente wijst een école élémentaire toe voor hun 8-jarige zoon.
Met paspoorten, geboorteakte, huurcontract en vaccinatieboekje wordt de inschrijving direct geregeld.
De school vraagt het laatste Nederlandse rapport en plaatst het kind eerst in een UPE2A-klas voor taalondersteuning.

Na een half jaar stroomt hij door naar de reguliere klas op zijn leeftijdsniveau.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl biedt een onafhankelijk platform voor het vergelijken van verhuisoffertes en het verkrijgen van feitelijke informatie over emigratieprocedures.
Het platform:

• controleert enkel de KvK-registratie van verhuisbedrijven;
• begeleidt geen schoolinschrijvingen en bemiddelt niet bij onderwijsinstellingen;
• verwijst gebruikers naar de officiële instanties:
• Mairie van de woonplaats;
• Académie / Rectorat d’académie;
• Service-public.fr – rubrique Éducation.

Conclusie

Bij emigratie naar Frankrijk is de inschrijving van kinderen op school wettelijk verplicht en moet deze binnen acht dagen na vestiging worden uitgevoerd.
De procedure verloopt via de gemeente (mairie) en vervolgens via de betreffende school.
Benodigde documenten omvatten identiteitspapieren, geboorteakte, adres- en vaccinatiebewijs en – bij oudere kinderen – schoolrapporten.

Openbare scholen zijn gratis en worden toegewezen op basis van woonadres; privéscholen en internationale instellingen hanteren eigen toelatingscriteria.
Voor niet-Franstalige kinderen bestaan speciale taalprogramma’s (UPE2A) om integratie te bevorderen.

jeofferte.nl biedt onafhankelijke informatie en faciliteert verhuisvergelijking, maar is geen onderwijsinstantie en verleent geen inschrijfdiensten.

Een tijdige, correcte inschrijving waarborgt niet alleen naleving van de Franse leerplicht, maar ook een soepele integratie van kinderen in het Franse onderwijssysteem — een belangrijke stap in elke succesvolle emigratie.

Rijbewijs en voertuigregistratie bij emigratie naar Frankrijk

Inleiding

Bij emigratie naar Frankrijk moeten zowel het rijbewijs als de voertuigregistratie aan de Franse wetgeving worden aangepast.
Frankrijk erkent binnen de Europese Unie afgegeven rijbewijzen, maar stelt duidelijke regels voor omzetting, geldigheid en registratie van voertuigen die uit het buitenland worden ingevoerd.

Het niet tijdig omzetten of registreren van een voertuig kan leiden tot boetes, ongeldigverklaring van de verzekering of weigering van onderhoud en keuring.
De procedures zijn strikt administratief geregeld via het Agence Nationale des Titres Sécurisés (ANTS) en de Franse belasting- en douanediensten.

jeofferte.nl is een onafhankelijk offerteplatform dat feitelijke informatie biedt over verhuisgerelateerde procedures.
Het platform verleent geen voertuigregistratie- of rijbewijsdiensten en controleert geen documenten.

Juridisch kader

1. Europese wetgeving

Binnen de Europese Unie is het rijbewijs geharmoniseerd door Richtlijn 2006/126/EG.
Een in Nederland afgegeven rijbewijs is geldig in Frankrijk zolang het geldig en leesbaar is en de houder permanent in Frankrijk verblijft.

2. Franse regelgeving

De Franse regels zijn vastgelegd in het Code de la route (artikelen R222-1 e.v.).
Een EU-rijbewijs blijft geldig zolang het niet is verlopen.
Wie zich permanent in Frankrijk vestigt, moet zijn voertuig registreren binnen één maand na aankomst.
In specifieke situaties kan Frankrijk de omwisseling van het rijbewijs verplicht stellen, bijvoorbeeld bij verval, verlies of ernstige verkeersovertredingen.

Gebruik van het Nederlands rijbewijs in Frankrijk

Tijdelijk verblijf

Bij tijdelijk verblijf (zoals een tweede woning of korte werkopdracht) kan men het Nederlandse rijbewijs blijven gebruiken.
Zolang het officiële woonadres in Nederland blijft geregistreerd, is omzetting niet verplicht.

Permanente vestiging

Bij permanente vestiging in Frankrijk blijft het Nederlandse rijbewijs geldig tot de vervaldatum.
Na verloop of bij verlies moet het rijbewijs worden omgezet in een Frans rijbewijs.
De aanvraag verloopt digitaal via www.ants.gouv.fr.

Omzetting van een Nederlands rijbewijs

Wanneer omzetting verplicht is

Omzetting is verplicht wanneer:

• het rijbewijs is verlopen of bijna verloopt;
• de bestuurder een verkeersovertreding begaat waarvoor puntenaftrek geldt;
• het rijbewijs verloren, gestolen of beschadigd is;
• de bestuurder de Franse nationaliteit aanneemt;
• men een rijbewijscategorie bezit waarvoor in Frankrijk aanvullende voorwaarden gelden.

Vereiste documenten

Voor de omzetting zijn de volgende documenten nodig:

• geldig Nederlands rijbewijs (voor- en achterkant);
• identiteitsbewijs of paspoort;
• bewijs van woonadres in Frankrijk (huurcontract, energierekening of belastingaanslag);
• pasfoto conform Franse normen;
• eventueel een medische verklaring voor zwaardere categorieën;
• eventueel een verklaring van echtheid van het RDW (Rijksdienst voor het Wegverkeer).

Het originele rijbewijs moet na goedkeuring worden opgestuurd.
De verwerking duurt doorgaans zes tot twaalf weken.

Puntensysteem

Het Franse rijbewijs werkt met een puntensysteem.
Elke bestuurder beschikt over twaalf punten (zes bij nieuwe bestuurders).
Bij overtredingen worden punten afgetrokken; bij nul punten wordt het rijbewijs ingetrokken.
Na omzetting naar een Frans rijbewijs valt men automatisch onder dit systeem.

Invoer en registratie van een voertuig uit Nederland

Registratieplicht

Wie zich permanent in Frankrijk vestigt en een voertuig meeneemt, moet dit binnen één maand na inschrijving in Frankrijk registreren.
Een voertuig met een buitenlands kenteken mag niet langer dan zes maanden in Frankrijk worden gebruikt zonder Franse registratie.

Vereiste documenten

Document	Toelichting
Nederlands kentekenbewijs of kentekencard	Bewijs van eigendom
Aankoopbewijs of certificat de cession	Nodig bij invoer van tweedehands auto
Certificat de conformité (COC)	Europees gelijkvormigheidsattest, verkrijgbaar bij fabrikant
Quitus fiscal	Belastingvrijstellingsbewijs van de Franse belastingdienst
Contrôle technique	Franse keuring, verplicht voor voertuigen ouder dan vier jaar
Identiteitsbewijs en bewijs van woonadres	Verplichte verificatie
Bewijs van Franse autoverzekering	Voertuig moet verzekerd zijn vóór registratie

Procedure

1. Vraag binnen 15 dagen na aankomst een quitus fiscal aan bij de lokale belastingdienst (Service des Impôts).
2. Laat, indien vereist, een contrôle technique uitvoeren.
3. Dien de aanvraag voor registratie in via www.ants.gouv.fr.
4. Betaal de registratiebelasting (taxe régionale) online.
5. Ontvang het certificat d’immatriculation (carte grise) per post.
6. Breng Franse kentekenplaten aan.

De totale verwerking duurt gemiddeld twee tot vier weken.

Kosten

De registratiekosten bestaan uit:

• regionale belasting (afhankelijk van vermogen en regio);
• administratiekosten;
• eventuele milieubelasting (malus écologique) bij voertuigen met hoge CO₂-uitstoot.

Gemiddeld liggen de kosten tussen 150 en 400 euro.

Verzekering en technische keuring

Verzekeringsplicht

In Frankrijk is een autoverzekering wettelijk verplicht.
De minimale dekking is aansprakelijkheid (responsabilité civile).
Een buitenlandse polis is doorgaans slechts tijdelijk geldig; langdurige dekking vereist een Franse verzekering.

Contrôle technique

Voertuigen ouder dan vier jaar moeten een Franse keuring ondergaan.
De eerste keuring vindt plaats na vier jaar, vervolgens elke twee jaar.
Bij registratie of verkoop mag het keuringsbewijs niet ouder zijn dan zes maanden.

Btw en milieuregels

Btw bij invoer

Voor nieuwe voertuigen (minder dan zes maanden oud of minder dan 6.000 km gereden) is btw verschuldigd in Frankrijk.
Voor gebruikte voertuigen ouder dan zes maanden en met meer dan 6.000 km is geen btw verschuldigd.

Milieuzones

In veel Franse steden gelden milieuzones (zones à faibles émissions, ZFE).
Bestuurders moeten een Crit’Air-sticker aanvragen via www.certificat-air.gouv.fr, afhankelijk van de emissieklasse van het voertuig.

Juridische aandachtspunten

1. Dubbele registratie is verboden. Na inschrijving in Frankrijk moet het voertuig worden uitgeschreven bij de RDW.
2. Een voertuig zonder Franse verzekering wordt juridisch beschouwd als onverzekerd.
3. Tijdelijk gebruik van een voertuig met buitenlands kenteken is toegestaan tot zes maanden, mits de eigenaar niet als inwoner is geregistreerd.
4. Rijden met een niet-geregistreerd of onverzekerd voertuig kan leiden tot een boete tot 3.750 euro, inbeslagname van het voertuig of intrekking van het rijbewijs.

Praktijkvoorbeeld

Een Nederlands gezin verhuist naar de Provence.
Zij schrijven hun voertuig uit bij de RDW en vragen bij de Franse belastingdienst een quitus fiscal aan.
Na een controle technique registreren zij het voertuig via het ANTS-portaal en betalen 230 euro registratiebelasting.
Binnen drie weken ontvangen zij de carte grise en monteren Franse kentekenplaten.
Het Nederlandse rijbewijs blijft geldig tot de vervaldatum; daarna wordt het omgezet in een Frans rijbewijs.

Rol van jeofferte.nl

jeofferte.nl is een onafhankelijk platform voor het vergelijken van verhuisoffertes van erkende verhuisbedrijven.
Het platform:

• controleert uitsluitend de KvK-registratie van verhuisbedrijven;
• verleent geen hulp bij rijbewijs- of voertuigregistratie;
• verwijst gebruikers naar officiële instanties zoals:
• www.ants.gouv.fr voor rijbewijs en kenteken;
• www.service-public.fr voor wetgeving en procedures;
• de Franse belastingdienst voor het quitus fiscal.

Conclusie

Bij emigratie naar Frankrijk is het gebruik van een Nederlands rijbewijs toegestaan tot de vervaldatum.
Na verloop of bij bijzondere omstandigheden moet het rijbewijs worden omgezet in een Frans exemplaar via ANTS.
Voertuigen moeten binnen één maand worden geregistreerd, waarvoor een quitus fiscal, keuring en Franse verzekering vereist zijn.

Een correcte naleving van de regels voorkomt boetes en verzekeringsproblemen.
jeofferte.nl biedt betrouwbare informatie over verhuis- en registratieprocedures, maar is geen uitvoerende of adviserende instantie.
Een tijdige aanpassing van rijbewijs en voertuigregistratie is essentieel voor een juridisch correcte en probleemloze vestiging in Frankrijk.